پریچه

/pariCe/

فرهنگ اسم ها

لغت نامه دهخدا

پریچه. [پ َ چ َ / چ ِ ] ( اِ مصغر ) پوست و پوشال خرما که ریسمان تابند. لیف خرما. پیشن. پیشند. آژوغ. آزغ. آزوغ.

پریچه. [ پ َ چ َ ] ( اِخ ) یکی از مسلحه های مازندران ، ولی در تاریخ طبرستان ابن اسفندیار ( چ طهران صص 73-74 و 180 و... ) تُریجه آمده و صحیح همین است. تُریجه مشتق از توران جیر است. ( تاریخ طبرستان ص 73 ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) پوست و پوشال خرما که بدان ریسمان بافند لیف خرما پیشن پیشند آژوغ آزغ آزوغ .
یکی از مسلحه های مازندران

پیشنهاد کاربران

بپرس