ابیاثار
لغت نامه دهخدا
دانشنامه آزاد فارسی
اَبیاثار (ح قرن ۱۱پ م)(Abiathar)
(در عبری، به معنی «پدر فراوانی») در عهد عتیق۱، پسر اَخیملک۲ و کاهن اعظم۳ در عهد داود۴ و سلیمان۵. وی در زمان حیات داود به او وفادار بود، ولی سلیمان نبی او را به جرم همکاری با اَدونیا۶ از منصب کهانت عزل و تبعید کرد.
(در عبری، به معنی «پدر فراوانی») در عهد عتیق۱، پسر اَخیملک۲ و کاهن اعظم۳ در عهد داود۴ و سلیمان۵. وی در زمان حیات داود به او وفادار بود، ولی سلیمان نبی او را به جرم همکاری با اَدونیا۶ از منصب کهانت عزل و تبعید کرد.
wikijoo: ابیاثار_(ح_قرن_۱۱پ_م)
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید