( بسر دست آمدن ) بسر دست آمدن. [ ب ِ س َ رِ دَ م َ دَ ] ( مص مرکب ) مرادف بسر چنگ آمدن ، کنایه از کمال قرب. || در قبض و تصرف خود آمدن. ( آنندراج ) : گو بخت که بیگه مه من مست درآیدزلفش کشم و شب بسردست درآید.فخرالدین علی ( از آنندراج ).
