حربه بر دوش

لغت نامه دهخدا

حربه بر دوش. [ ح َ ب َ / ب ِ ب َ] ( ص مرکب ) که حربه بر دوش دارد. مسلح :
میباش چو خارحربه بر دوش
تا خرمن گل کشی در آغوش.
نظامی.

پیشنهاد کاربران

بپرس