خواجه ٔ جهان
لغت نامه دهخدا
خواجه جهان. [ خوا / خا ج َ / ج ِ ی ِ ج َ ] ( اِخ ) نخستین سلطان از سلاطین شرقی جونپور که به اول وزیر محمود از خاندان تغلقی بود و بعد خدمت مخدوم جوان خویش را ترک گفت و بتأسیس دولتی مستقل در جونپور قیام کرد و بمرور او و اخلاف او بهار، قنوج و برائح را ضمیمه ملک خویش کردند. ( یادداشت بخط مؤلف ).
خواجه جهان. [ خوا / خا ج َ / ج ِ ی ِ ج َ ] ( اِخ ) لقب محمودبن محمد گیلانی ، معروف به نجم الدین گیلانی است.او راست : کتاب ریاض الانشاد. ( یادداشت بخط مؤلف ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید