دعای سحر

خداوند به حق : نظام احسن ملکوتی ات که به نظام های دنیوی نزول یافته است و وجود مبارک بیکران و لایه تناهی ات که خود آنرا به جهان های محدود و متناهی با محیط های ثابت و پایدار و محتوا های متغییر تقسیم نموده ای و طرح مطلق خلقت و آفرینش با اهداف والا و مقدس و نظام ها و سامان های هفتگانه طبیعی و کیهانی و زندگی ها و مراتب وجودی هفتگانه انسانی که چیزی نیستند غیر از مراتب و نظام های وجودی خود تو و زندگانی های خود تو ، به من کمک کن که دعاهای خودرا جهت آرامش روح و روان صورت دهم و نه با انتظار بر آورده شدن آنها توسط تو.
باور این حقیر در مورد دعا :
خداوند متعال هیچگاه و در هیچ جا هیچ دعایی را مستجاب نمی نماید مگر اینکه اجابت و بر آوردن دعا ها را در مشیت ازلی در چهارچوب طرح مطلق خلقت و آفرینش از پیش تعیین کرده باشد. اگر انسان از لحظه پیدایش خود روی کره زمین و تا پایان لحظه انقراض در منطومه شمسی و یا در کهکشان راه شیری، تمامی دعاها ، نیایش ها ، ستایش ها و عبادت های خودرا روی هم جمع کند و بخواهد به کمک آن ذره ای از تصمیمات خداوند را به نفع خود و یا ضرر دیگری تعییر دهد، هرگز نمی تواند به آن هدف برسد و سعی و کوشش وی در این زمینه باطل و عبث خواهد بود. خداوند متعال پس از صدور امر و فرمان خلقت بر پیکره لایه تناهی و بیکرانی هستی و وجود خویش هیچگونه دخالتی در کار حرکت و تعییر و تحول و تکامل و سرنوشت انسان و طبیعت و کیهان نمیکند و آنهم بطور جاودانه. خداوند تمام کار ها را به دست قوانین طبیعت در چهار چوب زنجیره های علت و معلول ظاهری و باطنی سپرده است و در کار و طرح و تصمیم گیری خویش نیازی به تجدید نظر ندارد.
لذا مفید تر است که عمل دعا را به خاطر رسیدن و حفظ آرامش روح و روان انجام دهیم و انتظار اجابت دعا را از خداوند نداشته باشیم و توجه خودرا به دعا های از پیش فرمول بندی شده معطوف نداریم و سعی نکنیم که آنها را از بهر کنیم. زیرا خداوند متعال دعا هایی را که انسان از روی آگاهی و به خواست و اراده خود فرمول بندی کرده است بر آورد نمیکند بلکه دعا هایی که کاملا ناخودآگاه و بطور ناگهانی از دل بر می خیزند و به بیرون از دل تراوش میکنند و مستقل از خواست و اراده انسان صورت میگیرند اجابت می نماید.
خداوند متعال پیراهن های یخه دار و گردن های کراواتی را بیشتر دوست دارد تا پیراهن های بی یخه و گردن های بدون کراوات. خداوند متعال مو های باز و عریان سر زنان و مردان را بیشتر دوست دارد تا موهای پوشیده و پنهان زیر چادر و چارقد و عمامه.
تو نیکی کن اما در دجله نی و می انداز
که خداوند هرگز آنرا در بیابان ندهد باز