رخشنده
/raxSande/
مترادف رخشنده: تابان، تابناک، تابنده، درخشان، منور، نورانی
متضاد رخشنده: تیره، تار
معنی انگلیسی:
فرهنگ اسم ها
معنی: درخشنده، دارای عظمت و شکوه، ( صفت فاعلی از رخشیدن )
برچسب ها: اسم، اسم با ر، اسم دختر، اسم فارسی
لغت نامه دهخدا
سکندر سوی روشنایی رسید
یکی برشده کوه رخشنده دید.
فردوسی.
نهاد از بر رخش رخشنده زین همی گفت گرگین که بشتاب هین.
فردوسی.
بدو گفت یزدان پناه تو بادسر تخت رخشنده گاه تو باد.
فردوسی.
چو از روز رخشنده نیمی برفت دل هر دو جنگی زکینه بتفت.
فردوسی.
چو کاووس رادید بر تخت عاج ز یاقوت رخشنده بر سَرْش تاج.
فردوسی.
چنان آهنگری کز کوره تنگ به شب بیرون کشد رخشنده آهن.
منوچهری.
خداوندی که ناظم اوست چون خورشید رخشنده ز مشرقها به مغربها ز خاورها به خاورها.
منوچهری.
رخشنده تر از سهیل و خورشیدپوینده تر از عبیر و عنبر.
ناصرخسرو.
ماه فلک فضلی و شاه حشم جودرخشنده تر از ماهی و بخشنده تر از شاه.
سوزنی.
ز شرم آب آن رخشنده خانی شده در ظلمت آب زندگانی.
نظامی.
بیابانی از ریگ رخشنده زردکه جز طین اصفر نینگیخت گرد.
نظامی.
بهاری تازه چون رخشنده مهتاب ز هم بگسست چون بر خاک سیماب.
نظامی.
شب تاریک دوستان خدای می بتابد چو روز رخشنده.
( گلستان ).
- رخشنده اجزا ؛ که اجزای رخشان داشته باشد. که جزٔهای آن درخشان و تابناک باشد : مرا از اختر دانش چه حاصل
که من تاریکم او رخشنده اجزا.
خاقانی.
- رخشنده چهر ؛ دارای چهره درخشان. دارای روی تابان. به مجاز، شادان. خوشحال. سرافراز : ببوسید دست پدر را به مهر
وز آنجای برگشت رخشنده چهر.
فردوسی.
|| ( اِخ ) کنایه از خورشید : همی بود تا گشت خورشید زرد
فروشد در آن چشمه لاجورد
ز یزدان پاک آن شگفتی بدید
که رخشنده گشت از جهان ناپدید.
فردوسی.
خروشید پیش جهان آفرین به رخشنده بر چند کرد آفرین.
فردوسی.
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
مترادف ها
پر جلوه، رخشان، رخشنده، فروزنده
پیشنهاد کاربران
عروس آبابا
رخشنده:
دکتر کزازی در مورد واژه ی " رخشنده" می نویسد : ( ( رخشنده ریختی کوتاه شده می تواند بود از "درخشنده"؛ از دیگر سوی ، ستاک واژه: همان می تواند بود که در هُورَخْش ( = هورْرخش ) ، نام خورشید، آن سرور ِستارگان و میر ِچیر ِسپهر ، در فروزنگی فروغ ( = حکمة الاشراق ) نیز دید می آید. ریخت های پهلوی و اوستایی آن را در هور - رُخْشان hūr - roxshān و هوَر - رئوخشنه hvare - raoxshna یافته اند . ) )
... [مشاهده متن کامل]
( ( چنان دید روشن روانم به خواب
که رخشنده شمعی برآمد ز آب ) )
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 225. )
دکتر کزازی در مورد واژه ی " رخشنده" می نویسد : ( ( رخشنده ریختی کوتاه شده می تواند بود از "درخشنده"؛ از دیگر سوی ، ستاک واژه: همان می تواند بود که در هُورَخْش ( = هورْرخش ) ، نام خورشید، آن سرور ِستارگان و میر ِچیر ِسپهر ، در فروزنگی فروغ ( = حکمة الاشراق ) نیز دید می آید. ریخت های پهلوی و اوستایی آن را در هور - رُخْشان hūr - roxshān و هوَر - رئوخشنه hvare - raoxshna یافته اند . ) )
... [مشاهده متن کامل]
( ( چنان دید روشن روانم به خواب
که رخشنده شمعی برآمد ز آب ) )
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 225. )
براق