سرفرازی دادن

لغت نامه دهخدا

سرفرازی دادن. [ س َ ف َ دَ ] ( مص مرکب ) بلندقدر ساختن. آبرو بخشیدن. مفتخر کردن :
کسی را کجا سرفرازی دهد
نخستین درش بی نیازی دهد.

فردوسی.

ترا زین سپس بی نیازی دهم
به مازندران سرفرازی دهم.

فردوسی.

که یزدان ترا بی نیازی دهد
بلند اختر و سرفرازی دهد.

فردوسی.

بلند قدرساختن . آبرو بخشیدن . مفتخر کردن .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید