سرو صورت دادن

فردوسی.
همی ساختی کار لشکر نهان
ندانست رازش کس اندر جهان.
فردوسی.
همه کار ایران و توران بساخت
بگردون کلاه مهی برفراخت.
فردوسی.
ایشان بازگشتند و کارها ساختن گرفتند. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 401 ) . فرمود [ مسعود ] تا آنچه مانده است از کارها بباید ساخت. ( تاریخ بیهقی ص 245 ) . گفت کارها آنچه مانده است بباید ساخت ، که سوی کابل خواهیم رفت. ( تاریخ بیهقی ص 283 ) . کار سفر بساز اگر چه ترا
همسایه هست از تو بسی سال مه.
ناصرخسرو.
هر کس کار خویش بساختندی و قصه نبشتندی. ( نصیحة الملوک غزالی ) .
رخش امل متاز که ایام توسن است
کار عدم بساز که رحلت معین است.
مجیر بیلقانی.
چنان فرا مینمودکه پسر را می فرستد و کار ساختن پیش گرفت. ( جهانگشای جوینی ) .
خجل آنکس که رفت و کار نساخت
کوس رحلت زدند و بار نساخت.
سعدی ( گلستان ) .