aerate, aeration, air, weather, to air, to aerate, to expose to air
لغت نامه دهخدا
هوا دادن. [ هََ دَ ] ( مص مرکب ) اتاق یا هر جای بسته را با هوای خارج مربوط کردن. || هوابه درون ریه فرستادن با وسایل. || در مجاورت هوا قرار دادن جراحت و موجب سیم کشیدگی آن شدن.
فرهنگ فارسی
اتاق یا هر جای بسته را با هوای خارج مربوط کردن هوا به دورن ریه فرستادن با وسایل
