پرنفس

/pornafas/

لغت نامه دهخدا

پرنفس. [ پ ُ ن َ ف َ ] ( ص مرکب ) در تداول عوام ، پرگوی. پرچانه.

آن که در دویدن و ورزش زود خسته نشود و نفسش نگیرد.

پر نفس : [عامیانه، اصطلاح] پر چانه، پر حرف، کسی که در دویدن نفسش دیر تنگ شود.