ابا

آش
از این حریف گلوپر حذر گزید حذر
وزین ابای گلوگیر ابا نمود ابا
خاقانی

آبا/آباء: ۱. نیاکان ۲. پدران

بله ماهم هزاره های کابل هستیم به مادر میگیم آبه یا همان آبا اصالت ترک داریم که طبق تحقیقات ما اصالت ترک داریم که ریشه در آذربایجان داریم

ابا=آش
ابا و حلوا در ظروف حجازی است.
مقامات حمیدی

چیچه در مناطقی از قره داغ به مادر بزرگ چیچه نیز گفته میشود که یک کلمه اصیل و بسیار زیباست

دربرخی اشعارفارسی، اَبا را نوعی آش می دانند

آبا در معنای مادر از عربیست
دیوان لغات ترک آین کلمه را از قبیله یمنی که به ترکستان مهاجرت کرده اند میداند

یک مثال بزنم. معمول است که تقریبا معنی خودداری، یا ترس را میدهد. مثلا: علی از گفتن فلان حرف در میان مردم، اصلا ابایی ندارد. ویا: فلانی از هیچ کاری ابایی ( ترسی، احتیاطی ) ندارد.

نپذیرفتن

اِبا ( عربی ) = خودداری، امتناع ( مانع شدن )
برای یادسپاری نحوه نوشتاری و معنی بیاییم با کلمه بازی کنیم بطور مثال:
حرف اضافه ( با ) در کلمه ی ( ابا ) می خواهد به راه راست برود اما متاسفانه یا احتمالا الف اول کلمه ی ابا از رفتن ( ( با ) ) به سمت راست خودداری می کند. اما چرایی آمدن کلمه ی ( اِحتمالا ) برای این است که یادمان باشد که اِبا درست است نه اَبا البته پُر واضح است که نباید اَبا باشد چون یاداور کلمه ی عبا می شود و زشته. یا البته اَبا در زبان پهلوی یا همان زبان پارت ها یا پارس ها معنای حرف اضافه ی ( با ) داشته است و فردوسی از ان در شعرهایش استفاده کرده است یا برای یادگیری بهتر، این جملات را در نظر بگیرید که هرکس عبا دارد باید از خیلی کارها اِبا کند. ( تفاوت عبا با ابا یکی در داشتن عین و الف و دیگری فتحه و کسره است ) . یا جوانان باید درباره آبای ( پدران ) خود از بسیاری از کارها ابا کنند.
... [مشاهده متن کامل]