sarcophagus
تابوت بردار
pallbearer
تابوت و پایه ها و زیرسازی ان
bier
تابوت
/tAbut/
فارسی به انگلیسی
تابوت بردار
تابوت و پایه ها و زیرسازی ان
مترادف ها
صندوقچه، چمدان، سبد، تابوت، قفسه سینه
صندوق، سینه، جعبه، محفظه، خزانه داری، تابوت، قفسه سینه، خزانه، یخدان، سینه انسان
تابوت، جعبه کوچک جای جواهرات، جعبه کوچک، جعبه جواهر، کاست، صندوق یا تابوت
تابوت
تابوت، تابوت سنگ اهکی
تابوت
پیشنهاد کاربران
تابوت از دو بخش تشکیل شده است.
تا و بوت
تا حرف فاصله بین دو مکان است و طی کردن را می رساند
بوت همان بیت است که در عربی به معنی خانه است
تابوت یعنی خانه متحرک.
تابوت ریشه کاملا فارسی دارد چرا که کلمه بوت یا بیت ریشه در کلمه پاد و پید ( محافظ، نگاهدار، پائیدن ) دارد.
تا و بوت
تا حرف فاصله بین دو مکان است و طی کردن را می رساند
بوت همان بیت است که در عربی به معنی خانه است
تابوت یعنی خانه متحرک.
تابوت ریشه کاملا فارسی دارد چرا که کلمه بوت یا بیت ریشه در کلمه پاد و پید ( محافظ، نگاهدار، پائیدن ) دارد.
در جاده زندگی تابوت ها نگذاشتند برای استراحت، ای غافل!
تابوت واژه "قرآن عربی" هست.
تابوت واژه "قرآن عربی" هست.
تابوت : تابوت در لغت به معنی صندوقی است که از چوب می سازند و اینکه می بینیم به صندوق نقل و انتقال جنازه ها تابوت می گویند به همین مناسبت است ، اما باید توجه داشت که معنی اصلی تابوت اختصاصی به مردگان ندارد بلکه هر گونه صندوق چوبی را شامل می شود .
... [مشاهده متن کامل]
کلمه ( تابوت ) به معنای صندوق است ، و این کلمه بطوری که گفته اند صیغه فعلوت از ماده ( توب ) است ، و توب به معنای رجوع است ، ( و به همین جهت برگشتن از راه شیطان به سوی خدا را توبه گفته اند ) و اگر صندوق را تابوت گفته اند برای این است که صاحبش همواره و پی درپی به سراغ او می رود و به آن رجوع می کند.
... [مشاهده متن کامل]
کلمه ( تابوت ) به معنای صندوق است ، و این کلمه بطوری که گفته اند صیغه فعلوت از ماده ( توب ) است ، و توب به معنای رجوع است ، ( و به همین جهت برگشتن از راه شیطان به سوی خدا را توبه گفته اند ) و اگر صندوق را تابوت گفته اند برای این است که صاحبش همواره و پی درپی به سراغ او می رود و به آن رجوع می کند.
سریر میت
تخت مرده
سریر مرده
در پارسی " استودان" به چم استخوان دان ، در ایران باستان پیکر مردگان را در سازه ای سفالی دو تیکه می گذاشتند و در دل کوه می نهادند ولی بیشتر مردم مردگان خویش را در بلندای کوه یا تپه رها می کردند تا خوراک کرکسان شود و سپس استخوان های مانده را درون استودان می گذاشتند و به خاک می سپردند.