آبان یشت. آبان یَشْت
پنجمین یَشت و یکی از یشت های بزرگ اوستا متعلق به اَردوی سور اَناهیتا، ایزدبانوی آب ها و نعمت و فراوانی. اَرِدْوی نام این ایزدبانو، که دراصل رودخانه ای بوده و بعدها جنبۀ الوهیت یافته، در اوستا معمولاً با دو صفت sūrā به معنای «نیرومند» و anāhitā به معنای «پاک و بی عیب» همراه است. در آبان یشت، همانند یشت های دیگر، اعتقادات پیش از زردشت با عقاید زردشتی با هم آهنگی کامل از نظر زبانی درآمیخته است. در این یشت طولانی که دارای ۳۰ کَرده (بخش) و ۱۳۳ بند است، این ایزدبانو توصیف و ستایش می شود و از شاهان اساطیری و پهلوانان پیش از زردشت و نیز از نامداران هم عصر زردشت، که او را ستوده اند، نام برده می شود. مشخصات پیش زردشتی این ایزدبانو و نیروی حیات بخشی او در بندهای ۳ تا ۵ و۹۶ و ۱۳۲ و خصوصیت زردشتی شدۀ او به گونه ای که اهورا مزدا به او حیات بخشیده است تا در ستیز آفریدگان نیک با بدی یاور آنان باشد، در بندهای ۱، ۶، ۷، ۹۴، ۹۵ و ۱۰۴ـ ۱۱۸ دیده می شود. در بعضی بندهای دیگر که احتمالاً در زمان اردشیر دوم هخامنشی سروده شده، ویژگی های آناهیتا با اَنائیتیس، ایزدبانوی سامی، یکسان شده است. در بخش هایی از این یشت که به نظر بیشتر ایران شناسان در دورۀ هخامنشی تدوین نهایی یافته است، ویژگی های حماسی و شاعرانه ای دیده می شود. پورداود یشت ها را در دو جلد به زبان فارسی ترجمه کرده است (تهران، ۱۳۴۷).
پنجمین یَشت و یکی از یشت های بزرگ اوستا متعلق به اَردوی سور اَناهیتا، ایزدبانوی آب ها و نعمت و فراوانی. اَرِدْوی نام این ایزدبانو، که دراصل رودخانه ای بوده و بعدها جنبۀ الوهیت یافته، در اوستا معمولاً با دو صفت sūrā به معنای «نیرومند» و anāhitā به معنای «پاک و بی عیب» همراه است. در آبان یشت، همانند یشت های دیگر، اعتقادات پیش از زردشت با عقاید زردشتی با هم آهنگی کامل از نظر زبانی درآمیخته است. در این یشت طولانی که دارای ۳۰ کَرده (بخش) و ۱۳۳ بند است، این ایزدبانو توصیف و ستایش می شود و از شاهان اساطیری و پهلوانان پیش از زردشت و نیز از نامداران هم عصر زردشت، که او را ستوده اند، نام برده می شود. مشخصات پیش زردشتی این ایزدبانو و نیروی حیات بخشی او در بندهای ۳ تا ۵ و۹۶ و ۱۳۲ و خصوصیت زردشتی شدۀ او به گونه ای که اهورا مزدا به او حیات بخشیده است تا در ستیز آفریدگان نیک با بدی یاور آنان باشد، در بندهای ۱، ۶، ۷، ۹۴، ۹۵ و ۱۰۴ـ ۱۱۸ دیده می شود. در بعضی بندهای دیگر که احتمالاً در زمان اردشیر دوم هخامنشی سروده شده، ویژگی های آناهیتا با اَنائیتیس، ایزدبانوی سامی، یکسان شده است. در بخش هایی از این یشت که به نظر بیشتر ایران شناسان در دورۀ هخامنشی تدوین نهایی یافته است، ویژگی های حماسی و شاعرانه ای دیده می شود. پورداود یشت ها را در دو جلد به زبان فارسی ترجمه کرده است (تهران، ۱۳۴۷).
wikijoo: آبان_یشت