ابسالان

/~AbsAlAn/

فرهنگ اسم ها

لغت نامه دهخدا

( آبسالان ) آبسالان. ( اِ مرکب ) ج ِ آبسال :
همان شیپور با صد راه نالان
بسان بلبل اندر آبسالان.
( ویس و رامین ).

فرهنگ فارسی

( آبسالان ) ( اسم ) بهاران فصل بهار هنگام بهار نوبهاران .
جمع آبسال

فرهنگ معین

( آبسالان ) (اِمر. ) بهاران ، فصل کار.

فرهنگ عمید

( آبسالان ) ۱. بهار.
۲. سال پرآب و پرباران.
۳. باغ، بوستان: همان شیپور بر صد راه نالان / به سان بلبل اندر آبسالان (فخرالدین اسعد: ۶۳ ).

پیشنهاد کاربران

آبسالان ( آب سالان ) آب یک کلمه ی تورکی است. به معنای آبادانیق. وآبادانی مثل میناب ( مین آب=هزارتا آبادی ) بناب ( بین آب=هزارتاآبادی ) کلماتی که آب دارنند. تورکی هستند. مثل پنجاب. سیناب. آباد. آبادان.
...
[مشاهده متن کامل]
آبریز. سنداب سالان از فعل سالماق. مثل ارسالان ( ارسلان=کسی که پشت تمام قهرمانان را به خاک می اندازد ) سالار ( قهرمانی که پشت تمام قهرمانان را به خاک می اندازد ) . . . . آبسالان. و هر کلمه ایی لان داشته باشد. تورکی است. مثل زنگی لان. . گی لان. میلان. سهلان. ایسفهلان. جیلان. هیلان. بیلان. لیلان. ایلان. اسلان ( اصلان =شیربیشه ) . قافلان. سیرتلان. یالان. پالان. بالان ( تله. گرگ بالاندیده ) . چالان. قالان. سیلان. تایلان. کازان ب لان کا. . سری لان کا. . . .

ابسالان. دردانه
جاری کرن اب
اسم فارسی و ترکی

بپرس