اویز

/~Aviz/

مترادف اویز: ( آویز ) آونگ، گوشوار، آویخته، آویزان، معلق، آرزم، پیکار، جنگ، رزم، نبرد

معنی انگلیسی:
hanging, overhang, slack, tassel, pendant, lobe

فرهنگ اسم ها

اسم: آویز (دختر) (فارسی) (تلفظ: āviz) (فارسی: آويز) (انگلیسی: aviz)
معنی: گلی زینتی به شکل زنگوله و قرمز رنگ، هر چیز کوچک و گران قیمت از نوع فلزهای قیمتی، و مانند آنها که به عنوان گردن بند، گوشواره، دست بند و مانند آنها می آویزند، ( در گیاهی ) گلی زینتی، به شکل زنگوله و قرمز رنگ، گل آویز، گل گوشواره، ( در گیاهی ) گیاه این گل که از خانواده ی مورد است، هر چیز کوچک و قیمتی که به عنوان گردنبند، دستبند می آویزند
برچسب ها: اسم، اسم با ا، اسم دختر، اسم فارسی

لغت نامه دهخدا

( آویز ) آویز. ( نف مرخم )در کلمات مرکّبه چون دست آویز، به معنی وسیله و بهانه ، و دل آویز، و گلاویز مخفف آویزنده است :
بدو گفتم که مشکی یا عبیری
که از بوی دلاویز تو مستم.
سعدی.

آویز. ( اِ ) نام قسمی گل با ساقی باریک بطول نیم گز و کمتر و برگی سخت سبز وشبیه ببرگ نعناع و گلی چون گل انار. || منشور و جز آن از بلور و مانند آن که بر جارها و لاله ها و چلچراغها آویخته است زینت را. || آنچه از احجار کریمه چون الماس و زمرد و مانند آن که بر حلقه گوشواره آویزند. || جنگ. پیکار. مبارزت. نبرد. درآویختن با خصم. زد و خورد :
بیفشرد ران رخش را تیز کرد
برآشفت و آهنگ آویز کرد.
فردوسی.
برانگیخت از جای شبدیز را
تن و جان بیاراست آویز را.
فردوسی.
چهل روز با لشکر آویز بود
گهی رزم و گه روی پرهیز بود.
فردوسی.
غمین گشت و آهنگ آویزکرد
از آن پس که از جنگ پرهیز کرد.
فردوسی.
با شیر و پلنگ هرکه آویز کند
آن بِه ْ که ز تیر فقر پرهیز کند.
؟ ( از تاریخ بیهقی ).
دگر ره شد آهنگ آویز کرد
برآورد گرد اسب را تیز کرد.
اسدی.
چرخ رابا حاسدت آویز باد
بخت را با دشمنت پیکار باد.
مسعودسعد.
- گریز و آویز ؛ آویز و گریز. جنگ و گریز : اشکانیان در گریز و آویز بس استاد بودند. و رجوع به «آویز و گریز» شود.
|| منگوله. شرّابه. پَش. فَش.

فرهنگ فارسی

( آویز ) ۱ - ( اسم ) در کلمات مرکب بمعنی آویزنده آید : دست آویز دل آویز گلاویز. ۲ - ( اسم ) منشور و غیر آن از بلور و مانند آن که بر جارها و لاله ها و چلچراغها آویزند برای زینت . ۳ - آنچه از احجار کریمه مانند الماس و زمرد و غیره بر حلق. گوشواره آویزند . ۴ - جنگ پیکار نبرد . یا آویز و گریز . جنگ کردن در حال عقب نشینی جنگ و گریز . ۵ - منگوله شرابه پش فش . ۶ - گیاهی از تیر. موردیها جزو جدا گلبرگها که بطور زینتی کاشته میشود و گل آن برنگ قرمز و بشکل زنگ است گل آویز گل گوشواره .

فرهنگ معین

( آویز ) ۱ - (ص فا. ) در ترکیب با برخی کلمات معنی آویزنده می دهد: دست آویز، دل آویز. ۲ - ( اِ. ) جنگ ، نبرد. ۳ - جواهری که بر حلقة گوشواره بیاویزند. ۴ - بلور و مانند آن که برای زینت به چلچراغ بیآویزند. ۵ - منگوله ، شرابه . ۶ - گیاهی زینتی با گل های قرمز.

فرهنگ عمید

( آویز ) ۱. آنچه از چیز دیگر آویخته شده باشد.
۲. زیورآلاتی مانند گوشواره، گردن بند، دستبند، و امثال آن.
۳. (صفت ) آویخته شده.
۴. (بن مضارعِ آویختن ) = آویختن
۵. آویزنده (در ترکیب با کلمۀ دیگر ): دست آویز، دل آویز، گلاویز.
۶. آویخته شده (در ترکیب با کلمۀ دیگر ): حلق آویز.
۷. (اسم، اسم مصدر ) [قدیمی] جنگ، پیکار، نبرد: غمین گشت و آهنگ آویز کرد / از آن پس که از جنگ پرهیز کرد (فردوسی۲: ۴۲۲ ).

فرهنگستان زبان و ادب

آویز
{hanger} [حمل ونقل درون شهری-جاده ای] قطعه ای که اتاقک یا صندلی یا سایر افزاره های حمل مسافر را به بافۀ کِشنده/ کابل کِشنده متصل می کند

دانشنامه عمومی

آویز. آویز ( به انگلیسی: Pendant ) یک نوع جواهر آویختنی است که بیشتر به گردنبند بسته می شود. گرچه می تواند به گوشواره نیز بسته شود. [ ۱]
عکس آویز

آویز (فراشبند). آویز ( فراشبند ) ، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان فراشبند در استان فارس ایران است.
این روستا در دهستان آویز قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن 2300 نفر ( 530خانوار ) بوده است.
عکس آویز (فراشبند)

آویز (کمون). آویز ( به فرانسوی: Avize ) یک کمون در فرانسه است که در canton of Avize واقع شده است. [ ۱] آویز ۷٫۶۲ کیلومتر مربع مساحت دارد ۱۱۳ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.
عکس آویز (کمون)عکس آویز (کمون)عکس آویز (کمون)

آویز روستایی در دهستان آیسک بخش آیسک شهرستان سرایان استان خراسان جنوبی ایران است. بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۰ جمعیت این روستا ۱۹ نفر ( در ۹ خانوار ) بوده است. [ ۱]
عکس اویز
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

آویز. رجوع شود به:طومار نقاشی

جدول کلمات

آویز
گردنبند

مترادف ها

lobe (اسم)
گوشه، لخته، خاج، اویز، نرمه، بخشی از عضله یا مغز

hanging (اسم)
بدار زدن، اویز، اعدام، چیز اویخته شده، در حال تعلیق

earring (اسم)
حلقه، گوشواره، اویز

lappet (اسم)
نرمه گوش، اویز، دامن، گوشت اویخته، لبه اویخته کلاه

فارسی به عربی

شحمة الاذن , قرط

پیشنهاد کاربران

بپرس