افاره

لغت نامه دهخدا

( افارة ) افارة. [اِ رَ ] ( ع مص ) بجوش آوردن دیگ و جز آن را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس