افازی

/~AfAzi/

برابر پارسی: ( آفازی ) زبان گیری

فرهنگ عمید

( آفازی ) اختلال ناشی از ضایعۀ مغزی که در آن شخص مبتلا توانایی سخن گفتن را از دست می دهد.

aphasia (اسم)

عدم قدرت تکلم، افازی

حبسة

آفازی: ( بیماری ) زبانگیری، سخن - ناتوانی