افشان

/~afSAn/

مترادف افشان: پراکندگی، نثار

فرهنگ اسم ها

اسم: افشان (دختر) (فارسی) (تلفظ: afšān) (فارسی: اَفشان) (انگلیسی: afshan)
معنی: افشاننده، پریشان، پراکنده، آشفته، پاشان، ریزنده، آشفته و پریشان چنان که زلف، ( در گیاهی ) ویژگی ریشه در گیاهان تک لپه ای که در آن تشخیص ریشه ی اصلی از ریشه ی فرعی ممکن نیست، آشفته و پریشان ( در مورد زلف به کار می رود )، ریشه افشاندن
برچسب ها: اسم، اسم با ا، اسم دختر، اسم فارسی

لغت نامه دهخدا

افشان. [ اَ ] ( نف مرخم ، ن مف مرخم ، اِمص ) پراکنده. منتشر. متفرق. پاشان. ( ناظم الاطباء ). افشانیده شده. ( آنندراج ). ریزان. ریزنده. ( از مؤید الفضلاء ).
- افشان فروریختن بول ؛ بقطرات پراکنده دفع شدن آن چنانکه در پیران و بیماران. ( یادداشت مؤلف ).
- افشان کردن زلف یا گیسو ؛ پراکنده کردن آن بصورتی مطبوع. ( یادداشت مؤلف ).
- افشان کردن نقره ؛ پراکنده و منتشر کردن آن :
گل گل عرق که بر رخ پرخال کرده ای
افشان نقره بر ورق آل کرده ای.
محمدرضا فکری ( از آنندراج ).
- آستین افشان ؛ آستین ریزان.
- ابریشمی افشان ؛ ابریشمی فروریخته و پراکنده.
- اشک افشان ؛ اشک ریزان.
- بذرافشان ؛ تخم افشان. در حال ریختن بذر.
- تخم افشان ؛ بذرافشان. رجوع به این ترکیب شود.
- جان افشان ؛ جان ریزان. جان فداکنان :
جان بیگانه ستاند ملک الموت بزجر
زجر حاجت نبود عاشق جان افشان را.
سعدی.
- خون افشان ؛ خون ریزان. خون ریزنده.
- خوی افشان ؛ عرق ریزان. خوی ریزان.
- دامن افشان ؛ دامن ریزان.
- درافشان ؛ درریزان :
سر تیغ هر سو درافشان گرفت.
( گرشاسب نامه ).
دیده ام می جست و گفتندم نبینی روی دوست
خود درافشان بود چشمم کاندرون سیماب داشت.
سعدی.
ای سرو خرامان گذری از در رحمت
وی ماه درافشان نظری از سر رأفت.
سعدی.
- دست افشان ؛افشاندن دست. دست افشانی :
یار ما چون گیرد آغاز سماع
قدسیان در عرش دست افشان کنند.
حافظ.
- زرافشان ؛ زر ریختن. پراکنده کردن زر :
سران عرب را زرافشان او
سرآورد بر خط فرمان او.
نظامی.
- زلف افشان ؛ گیسوافشان.
- زلف ِ افشان ( به اضافه ) ؛ موی پراکنده و فروریخته.
- سرافشان ؛ قطع سر. بریدن و افکندن سر :
سپیده دمان هست مهمان من
بخنجر ببیند سرافشان من.
فردوسی.
- شکرافشان ؛ شکرریز :
درخشان شده می چو روشن درفش
قدح شکرافشان و می نوش بخش.
نظامی.
- عبیرافشان ؛ عبیرریز.
- عنبرافشان ؛ عنبرریز. بوی خوش افشان.
- قطره افشان ؛ قطره ریز. نم نم ریزان :
نیست در روزگار همت او
قطره افشان سحاب نیسانی.
محمدقلی سلیم ( ازشعوری ).
بیشتر بخوانید ...

فرهنگ فارسی

امربه افشاندن، بیفشان، وبمعنی افشاننده درترکیب باکلمه دیگرمثل آتش افشان، به معنی پراکنده وپاشیده نیزمیگویند
( اسم ) در بعضی کلمات مرکب بمعنی افشاننده آید : آتش افشان بذر افشان درافشان زرافشان شکر افشان گل افشان.

فرهنگ معین

( اَ ) (ری . اِفا. ) در بعضی کلمات مرکب به معنی افشاینده آید: آتش فشان ، گل افشان ، زرافشان .

فرهنگ عمید

۱. پراکنده، پریشان: زلف افشان.
۲. (بن مضارعِ افشاندن ) = افشاندن
۳. افشاننده (در ترکیب با کلمۀ دیگر ): آتش افشان، بذرافشان، دُرافشان، شکرافشان، گل افشان.
۴. افشاندن (در ترکیب با کلمۀ دیگر ): زرافشان.

واژه نامه بختیاریکا

اَوشِن

دانشنامه عمومی

افشان، روستایی در دهستان آشار بخش آشار شهرستان مهرستان در استان سیستان و بلوچستان ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۱٬۴۵۹ نفر ( ۳۷۳ خانوار ) بوده است. [ ۱]
عکس افشان
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

اَفشان
اصطلاحی در کتاب آرایی سنتی ایران، به مفهوم پاشیدن ذرات ریز طلا یا نقرۀ محلول بر صفحۀ کاغذ. چون مقدار طلای پاشیده معمولاً بیشتر بوده به زرافشان نیز شهرت دارد. همچنین به ریختن و بیختنِ ریزه های غبارگونۀ طلا و نقره روی کاغذ نیز افشان اغبار یا افشان بیخته می گفته اند. در روش بیختن مقدار نقره بیشتر بوده و افشانگر با کوبه ای ذرات نقره را می کوبیده تا به الیاف کاغذ بچسبد و آن را افشان نقره کوب می گفته اند. کاغذی که عمل افشان گری روی آن انجام می شد به کاغذ افشان یا کاغذ زرافشان نیز معروف بود. قدمت این کار به قرن ۹ق (عهد تیموری) می رسد، اما نقطۀ اوج آن در دورۀ صفوی بوده است. افشانگری کاری بسیار دقیق و ظریف بود و هنرمندان زبده به چنین کاری دست می زدند. افشان را عموماً بر حاشیه های صفحات مرصّع یا بر متن و حاشیه های صفحات صورت می دادند و کاغذ افشان بسیار گران بود و کمتر نسخه ای می توان یافت که همۀ صفحات آن افشان شده باشد.

مترادف ها

spray (اسم)
ریزش، ترکه، ترشح، اب پاش، افشانه، افشان، شاخه کوچک، افشانک، چیز پاشیدنی، دواپاشی، تلمبه سمپاش، گردپاش، سنجاق یا گل سینه کوچک

پیشنهاد کاربران

بپرس