ایزدگشسپ

ایزدگشسپ (دبیر انوشیروان). ایزدگُشَسْپ (۱)
(به معنای اسب نر) در شاهنامه، یکی از سه دبیر دانشمند انوشیروان . هرمز اندیشناک از ناسپاسی، آهنگ کشتن او کرد و وی را به زندان افکند. ایزدگشسپ موبد موبدان را نزد هرمز فرستاد تا آزادیش را از وی بخواهد، وگرنه از خدا داوری خواهد خواست . چون سخن چینان این پیغام را پیش از موبد موبدان، به شاه رساندند، هرمز او را در زندان کشت .

ایزدگشسپ (سردار ایرانی). ایزدگُشَسْپ (۲)
به روایت شاهنامه، سردار ایرانی. از سوی بهرام چوبین بُنه دار سپاه ایران در جنگ با ساوه شاه بود. و بهرام را در شکست پرموده، فرزند ساوه شاه، یاری داد. به هنگام شورش بهرام در کاخ جادویی، و نبرد تن به تن او با خسروپرویز نیز، از یاران نزدیک او بود. پس از کشته شدن بهرام چوبین، با گردیه به ایران بازگشت.