بادیه نِشین، هوشَنگ (رشت ۱۳۱۴ـ تهران ۱۳۵۸ش)
(نام اصلی: هوشنگ بیگانه طلب) شاعر ایرانی. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش به پایان برد. سال هایی از زندگی اش را در آبادان، سیستان و بلوچستان، ترکمن صحرا و تهران خانه به دوش بود. سروده هایش در مجموعۀ شعر نیمایی قرار می گیرد. دفترهای او عبارت است از یک قطره خون (تهران، ۱۳۳۴)، چهرۀ طبیعت (با مقدمه هایی از کوتوال، یدالله رؤیایی و شاعر، تهران، ۱۳۳۵) و آتش تلخ (به کوشش احمدرضا احمدی و کاظم سادات اشکوری، شیراز، ۱۳۸۰).
(نام اصلی: هوشنگ بیگانه طلب) شاعر ایرانی. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش به پایان برد. سال هایی از زندگی اش را در آبادان، سیستان و بلوچستان، ترکمن صحرا و تهران خانه به دوش بود. سروده هایش در مجموعۀ شعر نیمایی قرار می گیرد. دفترهای او عبارت است از یک قطره خون (تهران، ۱۳۳۴)، چهرۀ طبیعت (با مقدمه هایی از کوتوال، یدالله رؤیایی و شاعر، تهران، ۱۳۳۵) و آتش تلخ (به کوشش احمدرضا احمدی و کاظم سادات اشکوری، شیراز، ۱۳۸۰).