باغچه سرا

لغت نامه دهخدا

باغچه سرا. [ چ َ / چ ِ س َ ] ( اِ مرکب ) سرایی کوچک مزین به درختها و گلها. ( یادداشت مؤلف ).

باغچه سرا. [ چ َ / چ ِ س َ ] ( اِخ ) یا باغچه سرای. شهری است به شبه جزیره قرم ( کریمه ). و رجوع به باغچه سرای شود.

باغچه سرا. [ چ ِ / چ َ س َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان مرکزی بخش آستارا شهرستان اردبیل که در 3 هزارگزی باختر آستارا در مسیر شوسه اردبیل به آستارا در جنگل واقع است. ناحیه ای است گرمسیر دارای 634 تن سکنه. آب آن از رودخانه و چاه تأمین میشود. محصول عمده آن برنج و صیفی و جزئی غلات ، و شغل مردمش زراعت و گله داری و تهیه زغال از چوب جنگل و اره کشی است. یک دبستان دولتی دارد. این ده را بشکه سرا نیز مینامند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس