بنفشه
/banafSe/
معنی انگلیسی:
فرهنگ اسم ها
معنی: گلی که در فصل بهار می روید و دارای رنگهای گوناگون است، ( در گیاهی )، هر یک از گیاهانِ کوتاه دولپه ای که در اوایل بهار می رویند، ( به مجاز ) مو، زلف، ( در اصطلاح شاعرانه ) بنفشه یا دسته ی گل بنفشه تداعی کننده زلف آشفته یا مجعّد یا جعد گیسوی یار، نزد شاعران است
برچسب ها: اسم، اسم با ب، اسم دختر، اسم فارسی، اسم طبیعت، اسم گل
لغت نامه دهخدا
بدان ماند بنفشه بر لب جوی
که بر آتش نهی گوگرد بفخم.
منجیک.
آمد نوروز نو دمید بنفشه بر تو خجسته بخصم باد مرخشه .
منجیک.
سرکش بربست رود باربدی زد سرودوز می سوری درود سوی بنفشه رسید.
کسایی.
بنفشه زلف من آن آفتاب ترکستان همی بنفشه پدید آرد از دو لاله ستان
مرا بنفشه و لاله بکار نیست که او
بنفشه دارد و زیر بنفشه لاله نهان.
فرخی.
از لاله و بنفشه همه کوهسار و دشت سرخ و سپید گشت چو دیبای پای رشت.
منوچهری ( دیوان چ دبیرسیاقی ص 206 ).
جویش پر از صنوبر و کوهش پر از سمن راغش پر از بنفشه و باغش پر از بهار.
منوچهری.
عروس بهاری کنون از بنفشه گشن جعد و از لاله رخسار دارد.
ناصرخسرو.
به سبزه دمنی دل گرای کی گرددکسی که یابد بوی بنفشه ٔچمنی.
سوزنی.
بیشتر بخوانید ...فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
* بنفشهٴ طبری: (زیست شناسی ) نوعی بنفشۀ خودرو که در مازندران و گیلان کنار جویبارها می روید: بنفشهٴ طبری خیل خیل سر بر کرد / چو آتشی که به گوگرد بر پرورند کبود (منجیک: شاعران بی دیوان: ۲۲۵ ).
فرهنگستان زبان و ادب
گویش مازنی
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] بنفشه نوعی گیاه خوش بو و دارویی است. از آن به مناسبت در باب های طهارت، صلاة و حج سخن رفته است.
در روایات به روغن مالی سر و صورت و دیگر اعضای بدن با روغن بنفشه سفارش شده و این عمل، مستحب است.
سجده بر گل بنفشه
در جواز سجده بر گیاهان دارویی همچون گل بنفشه اختلاف است.
استعمال روغن بنفشه برای محرم
استعمال روغن بنفشه- به جهت بوی خوش آن- بر محرم حرام است.
در روایات به روغن مالی سر و صورت و دیگر اعضای بدن با روغن بنفشه سفارش شده و این عمل، مستحب است.
سجده بر گل بنفشه
در جواز سجده بر گیاهان دارویی همچون گل بنفشه اختلاف است.
استعمال روغن بنفشه برای محرم
استعمال روغن بنفشه- به جهت بوی خوش آن- بر محرم حرام است.
wikifeqh: بنفشه
دانشنامه آزاد فارسی
بَنَفْشه (violet)
بَنَفْشه
بَنَفْشه
بَنَفْشه
گروهی از گیاهان علفی پایا در نواحی معتدل، از جنس Viola، خانوادۀ بنفشه ها. این گیاهان برگ های قلبی شکل و گل هایی آبی، سفید، و ارغوانی و پشت گلی با پنج گلبرگ دارند. بنفشۀ کانینا (V. canina)، در خلنگ زارهای شنی می روید. بنفشه معطر (V. Odorata) و بنفشۀ فرنگی (V.tricolor) نیز از این گیاهان اند. آنچه امروز در باغچه ها کاشته می شود، فرم های اصلاح شدۀ بنفشۀ سه رنگ یا فرنگی است.
بَنَفْشه
بَنَفْشه
بَنَفْشه
گروهی از گیاهان علفی پایا در نواحی معتدل، از جنس Viola، خانوادۀ بنفشه ها. این گیاهان برگ های قلبی شکل و گل هایی آبی، سفید، و ارغوانی و پشت گلی با پنج گلبرگ دارند. بنفشۀ کانینا (V. canina)، در خلنگ زارهای شنی می روید. بنفشه معطر (V. Odorata) و بنفشۀ فرنگی (V.tricolor) نیز از این گیاهان اند. آنچه امروز در باغچه ها کاشته می شود، فرم های اصلاح شدۀ بنفشۀ سه رنگ یا فرنگی است.
wikijoo: بنفشه
مترادف ها
بنفشه
فارسی به عربی
پیشنهاد کاربران
در باور جمعی مردم ایران گل بنفشه به سبب رنگ تیره و پیچ و تاب و بوی خوش، نمادی است از زلف زیبا.
برای مو و زلف سیاه اگر بخواهیم نمادی از گل در نظر بگیریم قطعا باید رنگ گل، سیاه یا حداقل تیره باشد و نیز پیچ و تاب و بوی خوش هم داشته باشد چراکه یادور پیچ و تاب زلف و بوی خوش آن خواهد بود و چه چیز بهتر از گل بنفشه که هم رنگ تیره دارد هم بقیه موارد.
... [مشاهده متن کامل]
راستی زلف مگر بوی خوش هم دارد؟
برای مو و زلف سیاه اگر بخواهیم نمادی از گل در نظر بگیریم قطعا باید رنگ گل، سیاه یا حداقل تیره باشد و نیز پیچ و تاب و بوی خوش هم داشته باشد چراکه یادور پیچ و تاب زلف و بوی خوش آن خواهد بود و چه چیز بهتر از گل بنفشه که هم رنگ تیره دارد هم بقیه موارد.
... [مشاهده متن کامل]
راستی زلف مگر بوی خوش هم دارد؟
نماد آدم های سرافکنده و بی خبر و نااگاه