بهجت فزا

لغت نامه دهخدا

بهجت فزا. [ ب َ ج َ ف َ ] ( نف مرکب ) بهجت افزا. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به بهجت افزا شود.

( اسم ) افزایند. شادمانی زیاد کنند. سرور .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید