تویستِد سیستِر ( به انگلیسی: Twisted Sister ) یک گروه موسیقی گلم متال آمریکایی است که در سال ۱۹۷۲ پایه گذاری شد.
آثار آن ها آمیزه ای از شاک راک الیس کوپر و حالت سرکش موسیقی هنرمندان موج نوی هوی متال بریتانیایی مانند کیس، آیرن میدن و جوداس پریست را در خود دارد و آرایش های غیر معمول شان یادآور برخی گروه های گلم راک اولیه، همچون نیویورک دالز است. تویستد سیستر را از نظر فرم موسیقایی در ردهٔ گلم متال به شمار می آورند، اگرچه نظر اعضای گروه راجع به سبک شان متفاوت است.
تویستد سیستر را جی جی فرنچ ( گیتاریست ) در دسامبر ۱۹۷۲ بنیان گذاشت و مارک مندوزا ( بیس گیتار ) ، ادی اوجدا ( الکتریک گیتار ) ، اِی جی پیرو ( درامز ) و دنیل اسنایدر در سال های ۷۴، ۷۵ و ۷۶ به گروه پیوستند. همهٔ ترانه های گروه از سال ۱۹۷۶ به بعد توسط دی اسنایدر ( خواننده ) نوشته شده است. اسنایدر در جایی گفته است که جانی کارسون ابتدا واژهٔ «This» را به عنوان نام گروه پیشنهاد داده بود اما اعضای گروه چون فکر کردند ممکن است هواداران شان عبارت «This sucks» را به جای آن استفاده کنند، این پیشنهاد را رد کردند. اسنایدر از نظر سبک، موسیقی تویستد سیستر را نقطهٔ تلاقی اسلید و سکس پیستولز می داند.
تویستد سیستر با ترانه های موفقی مانند «ما این را برنمی تابیم» و «می خوام راک بزنم» و به لطف پخش شدن مرتب ویدئوهای شان از ام تی وی در دههٔ ۸۰ معروف شدند. «بها» و «نمی تونی راک اند رول رو متوقف کنی» و «Burn In Hell» از دیگر ترانه های موفق آن ها بود. بسیاری از ترانه های آن ها حاوی مضامینی مانند درگیری کودکان با والدین شان و انتقاد به سیستم آموزشی هستند.
آلبوم چهارم آن ها با نام گرسنه بمان که در سال ۱۹۸۴ منتشر شد از برجسته ترین آثار تویستد سیستر به شمار می رود. [ ۲] این آلبوم در زمان انتشارش در ایالات متحده تا ردهٔ ۱۵اُم بیلبورد ۲۰۰ صعود کرد. [ ۳] در سال ۲۰۱۵ ای جی پیرو بر اثر سکتهٔ قلبی جان باخت. تویستد سیستر در سال ۲۰۱۶ آخرین اجرایش را به نمایش گذاشت و دیگر فعالیتی ندارد.
• دی اسنایدر: آواز ( ۱۹۷۶ تا ۲۰۱۶ )
• ادی اوجٍدا: گیتار الکتریک ( ۱۹۷۵ تا ۲۰۱۶ )
• جی جی فرنچ: گیتار الکتریک ( ۱۹۷۲ تا ۲۰۱۶ )
• کنی نیل: گیتار بیس ( ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۸ )
• مارک مٍندوزا: گیتار بیس ( ۱۹۷۸ تا ۲۰۱۶ )
• ای. جٍی پرو: درام، پرکاشن ( ۱۹۸۲تا ۱۹۸۶–۱۹۹۷ تا ۲۰۱۵ )
• جوی فرانکو: درام، پرکاشن ( ۱۹۸۶ تا ۱۹۸۸ )
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآثار آن ها آمیزه ای از شاک راک الیس کوپر و حالت سرکش موسیقی هنرمندان موج نوی هوی متال بریتانیایی مانند کیس، آیرن میدن و جوداس پریست را در خود دارد و آرایش های غیر معمول شان یادآور برخی گروه های گلم راک اولیه، همچون نیویورک دالز است. تویستد سیستر را از نظر فرم موسیقایی در ردهٔ گلم متال به شمار می آورند، اگرچه نظر اعضای گروه راجع به سبک شان متفاوت است.
تویستد سیستر را جی جی فرنچ ( گیتاریست ) در دسامبر ۱۹۷۲ بنیان گذاشت و مارک مندوزا ( بیس گیتار ) ، ادی اوجدا ( الکتریک گیتار ) ، اِی جی پیرو ( درامز ) و دنیل اسنایدر در سال های ۷۴، ۷۵ و ۷۶ به گروه پیوستند. همهٔ ترانه های گروه از سال ۱۹۷۶ به بعد توسط دی اسنایدر ( خواننده ) نوشته شده است. اسنایدر در جایی گفته است که جانی کارسون ابتدا واژهٔ «This» را به عنوان نام گروه پیشنهاد داده بود اما اعضای گروه چون فکر کردند ممکن است هواداران شان عبارت «This sucks» را به جای آن استفاده کنند، این پیشنهاد را رد کردند. اسنایدر از نظر سبک، موسیقی تویستد سیستر را نقطهٔ تلاقی اسلید و سکس پیستولز می داند.
تویستد سیستر با ترانه های موفقی مانند «ما این را برنمی تابیم» و «می خوام راک بزنم» و به لطف پخش شدن مرتب ویدئوهای شان از ام تی وی در دههٔ ۸۰ معروف شدند. «بها» و «نمی تونی راک اند رول رو متوقف کنی» و «Burn In Hell» از دیگر ترانه های موفق آن ها بود. بسیاری از ترانه های آن ها حاوی مضامینی مانند درگیری کودکان با والدین شان و انتقاد به سیستم آموزشی هستند.
آلبوم چهارم آن ها با نام گرسنه بمان که در سال ۱۹۸۴ منتشر شد از برجسته ترین آثار تویستد سیستر به شمار می رود. [ ۲] این آلبوم در زمان انتشارش در ایالات متحده تا ردهٔ ۱۵اُم بیلبورد ۲۰۰ صعود کرد. [ ۳] در سال ۲۰۱۵ ای جی پیرو بر اثر سکتهٔ قلبی جان باخت. تویستد سیستر در سال ۲۰۱۶ آخرین اجرایش را به نمایش گذاشت و دیگر فعالیتی ندارد.
• دی اسنایدر: آواز ( ۱۹۷۶ تا ۲۰۱۶ )
• ادی اوجٍدا: گیتار الکتریک ( ۱۹۷۵ تا ۲۰۱۶ )
• جی جی فرنچ: گیتار الکتریک ( ۱۹۷۲ تا ۲۰۱۶ )
• کنی نیل: گیتار بیس ( ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۸ )
• مارک مٍندوزا: گیتار بیس ( ۱۹۷۸ تا ۲۰۱۶ )
• ای. جٍی پرو: درام، پرکاشن ( ۱۹۸۲تا ۱۹۸۶–۱۹۹۷ تا ۲۰۱۵ )
• جوی فرانکو: درام، پرکاشن ( ۱۹۸۶ تا ۱۹۸۸ )
wiki: تویستد سیستر