( تکیه آوردن ) تکیه آوردن. [ ت َ ی َ / ی ِ وَ دَ ] ( مص مرکب ) پناه آوردن. ( ناظم الاطباء ) : تکیه چه آری به عصای کسان زنده نشد کس به بقای کسان.امیرخسرو.
