حاصل مصدر: واژه ای که نشان مصدری ندارد؛ ولی معنی مصدر دارد؛ و بیش تر در پارسی با افزودن �ی� به صفت می آید مانند بلندی: بلند بودگی؛ دلگرمی: دلگرم شدگی یا بودگی. مصدرهای عربی مانند شرح، توضیح . . . نیز در پارسی، حاصل مصدر هستند.
... [مشاهده متن کامل]
همتای پارسی این دو واژه ی عربی، این دو واژه ی کردی است: واتا چاویگ vAtA - cAvig ( واتا: معنی؛ چاویگ: مصدر )
در اصطلاح دستور زبان، اسمِ مشتقّی است که همانند مصدر و اسم مصدر، مفهوم وقوع کار، یا تحقّق یافتن حالتی را دربر دارد و جزء اسم های معنا به حساب می آید. ساختمان حاصل مصدر عبارت است از �صفت یا جانشین صفت پسوند �ی� حاصل مصدری�. مانندِ خوبی، مطربی، بلندی، دلگرمی، مایی، منی، مسخرگی
اسم مصدر. اسمی که حاصل معنی مصدر دهد، چون : روش ، گفتار، دانایی. ( رب ) - رجوع شود به - "مصدر"
