در انگلیسی، زمان حال استمراری یا حال پیوسته ( Present Continuous ) برای بیان رخدادهایی است که ما در میانه آن رویدادها قرار گرفته ایم. کاری که ما آن را آغاز کرده ایم ولی هنوز به پایان نرسانده ایم. در زمان حال استمراری اغلب فعل انجام شده در زمان صحبت گوینده روی می دهد که البته همیشه این طور نیست. برای نمونه: Fateme is coming ( فاطمه دارد می آید )
در فارسی از ( می + بن حال + شناسه ) یا ( «داشتن» به حال ساده + حال استمراری ) استفاده می کنیم. برای نمونه:
I am going.
من می روم. یا من دارم می روم.
• برای اشاره به اتفاقات و اعمالی که همین حالا در حال رخ دادن هستند:
He is laughing.
( او دارد می خندد )
• برای اتفاقاتی که در زمان حال اتفاق می افتند اما الزاماً همین حالا در جریان نیستند:
He is working in Dubai.
( او حالا در دبی کار می کند )
• برای اشاره به چیزهایی که گوینده تصور می کند دائمی نیستند:
I'm working in London for the next two weeks.
( من برای دو هفته آینده در لندن کار می کنم )
• برای اشاره به برنامه هایی در آینده که از همین حالا نهایی شده اند:
I'm visiting my parents this Christmas.
( من کریسمس آینده به دیدن والدینم می روم )
• برای اشاره به یک ترند یا روند جدید که به تازگی رایج شده است:
These days most people are using email instead of writing letters.
( این روزها بیشتر مردم از ایمیل به جای نوشتن نامه استفاده می کنند )
• برای اشاره به چیزی که در حال تغییر است:
The climate is changing rapidly.
آب و هوا به سرعت در حال تغییر است.
• برای اشاره به اتفاقاتی که به طور مکرر رخ می دهند:
They are always arguing.
( آنها همیشه دارند دعوا می کنند ) [ ۱]
برای ساخت جملات در زمان حال استمراری از این ساختار استفاده می شود:
• فاعل + شکل صرف شده از فعل be + فعل اصلی با پسوند ing -
اضافه کردن پسوند ing - به افعال چند استثنا دارد:
• در صورتی که فعل به e - ختم شود، این حرف حذف می شود و سپس ing اضافه می شود:
come – coming
• در افعالی که آخرین حرف صدادار آنها کوتاه تلفظ می شود و تأکید روی آن است، آخرین حرف بی صدا تکرار خواهد شد:
sit – sitting
• اگر فعل به ie - ختم شود، این دو حرف با y - جایگزین می شوند و سپس پسوند اضافه می شود:
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر فارسی از ( می + بن حال + شناسه ) یا ( «داشتن» به حال ساده + حال استمراری ) استفاده می کنیم. برای نمونه:
I am going.
من می روم. یا من دارم می روم.
• برای اشاره به اتفاقات و اعمالی که همین حالا در حال رخ دادن هستند:
He is laughing.
( او دارد می خندد )
• برای اتفاقاتی که در زمان حال اتفاق می افتند اما الزاماً همین حالا در جریان نیستند:
He is working in Dubai.
( او حالا در دبی کار می کند )
• برای اشاره به چیزهایی که گوینده تصور می کند دائمی نیستند:
I'm working in London for the next two weeks.
( من برای دو هفته آینده در لندن کار می کنم )
• برای اشاره به برنامه هایی در آینده که از همین حالا نهایی شده اند:
I'm visiting my parents this Christmas.
( من کریسمس آینده به دیدن والدینم می روم )
• برای اشاره به یک ترند یا روند جدید که به تازگی رایج شده است:
These days most people are using email instead of writing letters.
( این روزها بیشتر مردم از ایمیل به جای نوشتن نامه استفاده می کنند )
• برای اشاره به چیزی که در حال تغییر است:
The climate is changing rapidly.
آب و هوا به سرعت در حال تغییر است.
• برای اشاره به اتفاقاتی که به طور مکرر رخ می دهند:
They are always arguing.
( آنها همیشه دارند دعوا می کنند ) [ ۱]
برای ساخت جملات در زمان حال استمراری از این ساختار استفاده می شود:
• فاعل + شکل صرف شده از فعل be + فعل اصلی با پسوند ing -
اضافه کردن پسوند ing - به افعال چند استثنا دارد:
• در صورتی که فعل به e - ختم شود، این حرف حذف می شود و سپس ing اضافه می شود:
come – coming
• در افعالی که آخرین حرف صدادار آنها کوتاه تلفظ می شود و تأکید روی آن است، آخرین حرف بی صدا تکرار خواهد شد:
sit – sitting
• اگر فعل به ie - ختم شود، این دو حرف با y - جایگزین می شوند و سپس پسوند اضافه می شود:
wiki: حال استمراری