خلاق

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است
خلاّق از اسما و صفات خداوند و به معنای پی در پی به وجودآورنده است که دو بار در آیات 86 سوره حجر(15) و 81 سوره یس(36) آمده است.
فرهنگ قرآن، جلد 13، صفحه 54.

[ویکی الکتاب] معنی خَلَاقَ: بهره ونصیب
معنی خَلاََّقُ: بسیار خلق کننده (خلق در اصل به معنای تقدیر و اندازه گیری است)
ریشه کلمه:
خلق (۲۶۱ بار)

«خَلاق» در اصل به معنای خلق و خوی نیک است که انسان اکتساب می کند و گاه به معنای نصیب و بهره نیز آمده است; و در آیه فوق به همین معنا می باشد. و به گفته «راغب» به معنای فضائل اخلاقی است که انسان کسب می کند و در اینجابه گفته مرحوم «طبرسی» به معنای نصیب و بهره آمده است (که نتیجه آن فضائل اخلاقی است). «خَلاق» از مادّه «خُلُق» به معنای نصیب و بهره است، به خاطر این که انسان آن را به وسیله اخلاق خود به دست می آورد (اشاره به این که آنها اخلاق برجسته ای نداشته اند که بتوانند بهره ای برای خود به دست آورند).