دومان

فرهنگ اسم ها

لغت نامه دهخدا

دومان. [ دَ وَ ] ( ع اِمص ) دوماء. گرد چیزی بر گردیدن مرغ. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

دومان. ( ترکی ، اِ ) در لهجه قزوین هوای مه آلود است. || طوفان. ( یادداشت مؤلف ).

دومان. ( اِ ) مالی بود که از قصابان می گرفتند. ( تاریخ حلب ج 3 ص 303 ).

فرهنگ فارسی

طوفان
( اسم ) طوفان
مالی بود که از قصابان می گرفتند .

فرهنگ معین

[ مغ . دومن ] (اِمر. ) طوفان .

فرهنگ عمید

طوفان.

واژه نامه بختیاریکا

رچیله

پیشنهاد کاربران

دومان ( Duman ) : اسم پسر ، ترکی
به معنی مه و دود
چند مورد از کلمات زیبای ترکی :
آی ( Ay ) : ماه
اولدوز ( ulduz ) : ستاره
یاکاموز ( Yakamoz ) : تلالو نور ماه در آب
دنیز ( Dəniz ) ** ( Deniz ) : دریا
...
[مشاهده متن کامل]

چیچک ( �i�ək ) : گل ، شکوفه
دومان ( Duman ) : مه
اورمان ( Orman ) : جنگل
سوگی ( Sevgi ) : عشق
یاغمور ( Yağmur ) : باران
یاغیش ( Yağış ) : باران
ایلدیریم ( Yıldırım ) * ( İldırım ) : صاعقه
باریش ( Barış ) : صلح و آشتی
پارلا ( Parla ) : درخشنده
آیدین ( Aydın ) : زلال ، شفاف ، درخشنده مثل ماه ، نماد پاکیزگی و درخشندگی
تانری ( Tanrı ) : پروردگار ، خداوند
اینجی ( inci ) : مروارید
قارتال ( Qartal ) : عقاب
یانگین ( Yangın ) : آتش
اُد ( od ) : آتش
سو ( su ) : آب
یاپراک ، یارپاق ( yaprak ) * ( yarpaq ) : برگ
ایشیق ( ışık ) * ( ışıq ) : نور ، روشنایی
جیران ( Ceyran ) : آهو
لاچین ( La�ın ) : شاهین شکاری
آیریلیق ( Ayrılıq ) : جدایی ، دوری
ماهنی ( Mahnı ) : آواز ، ترانه
گوک ( G�k ) ( * گو ) ( *گوکیوزو ) ( g�ky�z� ) : آسمان
گونش ( G�nəş ) : خورشید
دیلک ( dilək ) : آرزو
اورک ( �rək ) : قلب
اونوتماک ( Unutmak ) : فراموشی ، از یاد بردن
قیزیل ( qızıl ) : طلا
گوموش ( g�m�ş ) : نقره
یاشاییش ( Yaşayış ) : زندگی
یاشیل ( Yaşıl ) : سبز
اولوم ( �l�m ) : مرگ
داغ ( Dağ ) : کوه
کایا ( qaya ) * ( Kaya ) : صخره
گار ( qar ) : برف
بولوت ( Bulut ) : ابر
گیش ( kış ) * ( Qış ) : زمستان
یاز ( Yaz ) : بهار
شلاله ( şəlalə ) : آبشار
گوزل ( G�zəl ) : زیبا
پینار ( Pına ) : چشمه
بولاغ ( bulağ ) ( bulaq ) : چشمه
گئجه ( gecə ) : شب
سالیغ ( Sağlıq ) : سلامتی
کدر ( kədər ) : غصه و ناراحتی
آنا ( Ana ) : مادر
آتا ( Ata ) : پدر
دوغرو ( doğru ) : درست
یالان ( yalan ) : دروغ
دادلی ، تاتلی ( dadlı ) ، ( tatlı ) : خوشمزه و لذیذ
یوخو ( yuxu ) : خواب
آرکین ( Arkın ) : آزاد
کولگه ( K�lgə ) : سایه
چتین ( �ətin ) : سخت ، دشوار
کولای ( kolay ) : آسان
کوک ( k�k ) : ریشه
سولدوز ( Sulduz ) : ستاره آب ، سرزمین آب
یاناق ( Yanaq ) : گونه ، لپ
اولکه ( �lkə ) : وطن ، کشور
سولماز ( Solmaz ) : همیشه شاداب
سونسوز ( Sonsuz ) : ابدی
اوزلمک ( �zlemek ) :دلتنگی ، دلتنگ کسی بودن
داریخماک ( darıxmaq ) : دلتنگی
گولوش ( G�l�ş ) :خنده
کونول یا گونول ( konul ) ( gonol ) : قلب
سوینج ( Sevinc ) : شادی
آراز ( Araz ) : قهرمان ، خوشبختی
ایلماز ( ilmaz ) : جاویدان
ساواش ( Savş ) : نبرد
ترلان ( Tərlan ) : نوعی پرنده شکاری
ایلقار ( ilqar ) : عهد و پیمان
یاشار ( Yaşar ) : جاویدان
کچمیش ( ke�miş ) : گذشته
گلجک ( gələcək ) : آینده
چیلک ( �ilək ) : توت فرنگی
دالغا ( Dalğa ) : موج
گوی قورشاغی ( G�y qurşağı ) : رنگین کمان
دویگو ( Duygu ) : احساس
ایز ( iz ) : اثر ، رد
قالخان ( qalxan ) : سپر
دایاق ( Dayağ ) : تکیه گاه ، پشتیبان

دومان ( Duman ) :
یک کلمه اصیل ترکی
و به معنای مه و دود می باشد.
این شعر در قرن پنج هجری ( یازده میلادی ) در میان ترکان چین به ثبت رسیده است:
( منبع:دیوان لغات الترک )
دومان
واژه یِ " دومان" برگرفته از اَوِستا و دارایِ ریشه یِ ایرانی است.
"دومان" برآمده از واژه یِ اوستاییِ " دونمَن:dunman" به چمِ " مه، ابر، ابرِ مه، غبار، دود" بوده است.
این واژه در یَشتِ اوستا ( Yt. 8. 32 ) ، ( Yt. 10. 50 ) و وندیدادِ اوستا ( V. 5. 15 ) ، ( V. 21. 2 ) و همچنین فرهنگِ اویم ایوک ( F. 4g ) آمده است.
...
[مشاهده متن کامل]

در یَشتِ اوستا واژه یِ " دونمو فروت" نیز به چمِ " ابر/باد پایین رونده" آمده است ( Yt. 13. 14 ) .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
وای بحال و روز مردمی که پیشینه یِ کشورِ خود را ندانند. ما دریافتیم هر آنکس که تُرک را تورک و کُرد را کورد می نویسد، از بیسوادی رنج می برد.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
پَسگشتها:
رویبرگِ 750 از نبیگِ " فرهنگِ واژه هایِ اوستا"
ستونِ 749 از نبیگِ " فرهنگنامه یِ زبانِ ایرانیِ کهن"

دوماندومان
پس نتیجه می دهد ریشه ی روسی داشته است . و من الله توفیق . : )
ریشه کلمه دومان در منابع خارجی
From�Ottoman Turkish�دومان‎� ( duman ) , from�Proto - Turkic�*tuman
From�Common Turkic�*tu - � ‎�* - man.
tu -
( Common Turkic ) �to�close, �occludeDerived termsEdit*tu - n - *tun - tur - *tun - čuk - *tun - gu� ( “deaf” ) *tun - uk� ( “deaf” ) *tun - čuk*tu - man� ( “fog” ) [1]*tu - g*tu - gan� ( “embankment” ) *tu - ma� ( “weir, barrage” )
...
[مشاهده متن کامل]

Alternative formsEdit* - menSuffixEdit
* - man
Suffix creating noun from a verb. Related termsEdit*or - man� ( “forest” ) *tu - man� ( “smoke, fog” ) *kēt - men� ( “hoe, mattock”
Turkmen:�dumanSalar:�dumanKarluk:Karakhanid:�[script needed]� ( tuman ) Uyghur:�تۇمان‎� ( tuman ) Uzbek:�tumanKipchak:North Kipchak:Bashkir:�томан� ( toman ) Tatar:�томан� ( toman ) West Kipchak:Crimean Tatar:�tumanKarachay - Balkar:�тубан� ( tuban ) Karaim:�туманKumyk:�туман� ( tuman ) South Kipchak:Caspian:Karakalpak:�dumanKazakh:�тұман� ( tuman ) Nogai:�туман� ( tuman ) Kyrgyz - Kipchak:Kyrgyz:�туман� ( tuman ) Siberian:Old Turkic:�[script needed]� ( tuman ) Old Uyghur:�[script needed]� ( tuman ) North Siberian:Dolgan:�туманYakut:�туман� ( tuman ) South Siberian:Sayan:Tofa:�туманTuvan:�туман� ( tuman ) Yenisei:Khakas:�тубан� ( tuban ) Shor:�тубан
حتی تو شرقی ترین لهجه زبان های تورکی هم این کلمه موجوده در صورتی که این داستان تو کرمانجی موجود نیست
Ji�tirk�duman�ji tirkiya kevn�tuman�ku belk� herwiha serekaniya peyva�tem�ya soran� be j� ku van salan bi r�ya niv�s�n� ketiye kurmanc� j�. �D�man�ten� di kurd� de li dever�n n�z�k� tirk� heye, di zaravay�n din y�n kurd� yan ziman�n din y�n �ran� de peyda nabe. Tev� ku "d� - " wek ji "d�" ( d�k�l ) be j�, ne ji w� ye ji ber ku peyva "duman" di piraniya ziman�n tirk� de heye: azer�, tirkmenistan�, gagawz�
دهید
دومان از ترکی از تومن�ترکی�قدیم�است�که�احتمالاً منشأ کلمه سورانی�تم�نیز می باشد که در این سال ها با نوشتن وارد کرمانجی شده است. �دومان�فقط در نواحی نزدیک به ترکی در زبان کردی یافت می شود، در گویش های دیگر کردی یا سایر زبان های ایرانی یافت نمی شود.
اینم منابع زبانشناسی کوردی
در کل لهجه های تورکی از سیبری تا غربی ترین ناحیه این کلمه در تورکی موجود است اما در کوردی و زبان های ایرانی خیر

دومان Duman کلمه ای ترکی آذربایجانی
از Tuman ترکی جغتایی اقتباس شده
معنی ؛ هوای مه آلود و ابر غلیظ ، طوفان ، مه
کرمانجی های عزیز این دومان ترکی هست و به زبان شما راه یافته چون در همه دیوان لغات به ترکی بودنش اشاره شده
اسم پسر با ریشه تورکی
دومان ترکی هست
همان مه غلیظ
ما ترکها میگیم
هوا چوخ دوماندی ینی هوا مه شدیده
در زبان روسی هم به مه tuman تومان گفته میشه که همان دومان ترکی است که وارد زبان روسی شده است
دومان به معنای مه غلیظ و یا طوفان است . به مه ای که دور دامنه کوه سهند قرار گرفته در گذشته می گفتند. . . ( دومان سهند )
دومان اسم کردی هم هست؟
نام دومان ترکیه میدونم ولی میخوام بدونم کرد ها هم اسم دومان دارن؟ و معنی اسم دومان چیست؟ به کردی اگه هست
در زبان تورکی قدیم ( دؤ ) یعنی غلیظ و ( مان ) یعنی مه و دومان یعنی مه غلیظ
منبع :دیوان لغات الترک محمود کاشغری
دومان: نام پسرانه ترکی به معنی مه
در زبان ترکی کلمات دومان - چم و سیس به معنی مه هستند دومانلی - چملی و سیسلی هم به معنی مه آلود هستند
چم به معنی هوای شرجی هم هست
دومان:در زبان ترکی به معنی مه است و از زبان ترکی وارد زبان کرمانجی هم شده و بنا به گفته بدلیسی چشمگزکها که اکثریت کرمانجها را تشکیل می دهند در حقیقت از ترکهای سلجوقی بوده اند که زبانشان عوض شده بنابراین
...
[مشاهده متن کامل]
در زبان کرمانجی کلمات ترکی زیادی هست حتی بسیار ی از کرمانجها در آخر نام خود مانند ترکها پسوند ترکی لو یا لی که پسوند نسبیت است را دارند که بر ترک بودن آنها صحه می گذارد

دومان ریشه ترکی دارد، در زبان ترکی اوزبک ، ترکی قزاقی، ترکی ایغور. . . نیز به مه دومان گفته می شود ، چطور ممکن است زبان کردی بتواند در آسیای دور و آسیای میانه وجود داشته باشد، به نظرم در عصر اینترنت کنونی تاریخ سازی و جعلی سازی تاریخ و دزدی فرهنگی به آخر خود رسیده است.
به معنی مه غلیظ
نظرات دوستان"کرمانجی" ، "تاتی" و ترکها " را خواندم؛
هر کدام از دوستان سعی می کردند که معنی واژهء" ( دومان ) را به نام زبان خود ثبت کنند، البته جای تقدیر و تشکر دارد که در این عصر با وجود فضای مجازی، ارتباطاتات سریع منتقل می شود،
...
[مشاهده متن کامل]

با وجود اینکه بنده بارها تاکید کردم ، افرادیکه در واژه شناسی و ریشه یابی کلمات تلاش و کوشش می کنند باید تعصب زبانی را کنار بگذارند تا فعالیتشان مورد قبولِ دیگران واقع شود.
بنابراین مشکلی که در واژه شناسی است و دوستان بدان واقف نیستند وجود مرزهای جغرافیایی در چند هزار سال پیش بوده، چون در گذشته های دور ، کشوری نبوده که مرز جغرافیایی داشته باشد ، مردم می توانستند ییلاق و قشلاق کرده به جاهای مختلف کوچ کنند ، واژ ه هایی را وام بگیرند و واژه هایی را وام بدهند، در ضمن افرادی که باورهای مشترک داشتند با دیگر کوچ نشینان ازدواج کنند.
طبیعتا در این رهگذر برخی از کلمات رد و بدل شده است که در ریشه یابی به مشکل بر می خوریم، چون جزء گروه واژه های مشترک قرار می گیرند، مانند کلمهء مادر، برادر، پدر. . . . که با کمی تغییر در زبان های دیگر معنی "واحد" استنباط می شود، ما نمی توانیم ادعا کنیم که مثلا
واژه های "مادر"برادر" پدر" صد در صد فارسی یا کُردی است و انگلیسها یا دیگر کشورهای اروپایی. . . . این واژه را با کمی تغییر در زبانهای خود به، mother و
brother و Father تبدیل کرده اند ، چون بیشترِ
واژه های مشترکِ ماندگار تا به امروزه، با کمی تغییر در گویشهای مختلف ریشه در" باورهای مشترک" بسیار کهن
و گویش پذیرفته شدهء و از طرفی تلفظِ آسان و روانِ مناطق مختلف دارد،
حال سوال این است که باور مشترک جهان کدام آیین بوده است؟ جواب آیین میترایی
آیینی که توسط کوچ نشینان به تمام جهان صادر شده است، در ضمن هیچ محققی و مورخی نمی تواند منکر آن شود، امروزه ردپای آیین متیرایی در کل جهان حتی در جاهایی که به ذهن ِ مورخان خطور نمی کند وجود دارد،
این باور بسیار قدیمی تر از ادیان توحیدی ابراهیمی است. از طرفی خاستگاه این آیین فلات ایران است. این آیین هزاران سال قبل از مهاجرت آریاییها وجود داشته ( البته در صورتیکه مهاجرت آریاییها کاملا اثبات شود ) حتی خود آریایها رگه های از این آیین را به مناطقی که مهاجرت نمودند انتقال داده اند، چرا که مهاجرت برخی اقوام در سده ها و هزارهای بعد همچنان ادامه داشته است، و ما در اسطوره ها ، علل اصلی جنگ رستم و اسفندیار ، عدم پذیرش دین زردشت از طرف تهمتنی ( رستم ) که مهری است و اصرار اسفندیار بر دین بهی ( زردشتی ) را می توانیم شاهد مثال برای آیین میترایی بیاوریم. اینجاست که همه مورخان را در دین آریایی به اشتباه می اندازد گاهی برخی از مورخان می نویسند :مهمترین خدایان آریایها آتش ، آب ، اَسوره، دیوه. . . . . در صورتی و به احتمال زیاد همه این خدایان در دوره متاخرتر نسبت به آیین متیرایی بوده و نوعی شک و تردید به متیرایی است که همه این قدرتهای خدایان را یکجا داشته و از رهگذر این شک ها به متیرا، دستیارانی برای وی و در نهایت هم ردیف متیرا و گاه برعلیه ساخته می شود، آناهیتا، اهورا، ایندرا، وارونا، ناساتیا،
از جانب دیگر بر این باورند که زردشت، متیرا را پایین کشیده و اهورا را بر کشیده، . . . اما هیچ کس تاریخ مشخصی در ظهور زردشت ندارد، از ۶۰۰۰ سال پیش، تا قرن هفتمِ پیش از میلاد، . .
با این تفاسیر باید آیین متیرایی بسیار کهن باشد.
لذا اگر امروز شما در ریشه یابی کلمهء "دومان" اختلاف دارید و به توافق نمی رسید، واقعا حق دارید، چون این واژه هم در تُرکی و هم در کُردی کرمانجی وووو. . وجود دارد و به معنی "مه" یا مِهِ غلیظ" است.
رضاضحاکی راحت
مدرس و دبیر تاریخ
اسدآباد
۱۴۰۰/۱/۱۴

قهرمان و هر کلمه ایی مان داشته باشد . تورکی است. مثل قهرمان. دومان. یامان. پیمان. بیمان ( نفرین مادرها به بچه هایشان . بیمان قالاسان. . . مان در تورکی بعضی وقتها معنای عیب و ننگ می دهد. مثلا بی مان=ننگ
...
[مشاهده متن کامل]
بیگ. کاری که انجام دادنش برای بیگ ننگ است ) . فریمان. دوشمن. بوشمن. ایلمان. ارمنی ( ار مان=ننگ قهرمان ) . نریمان. قارامان. پیشمان ( پشیمان ) . پیشمانیه ( پشمک در ترکیه ) . آرمان. سامان. سازمان. دانیشمان ( دانیش مند ) . بهره مان. ریسمان. آسمان. دودمان. مانا. ماندقار ( ماندگار. بر وزن یادگار. روزگار. سازگار ) . مانند. ماندنی. . . . .

دوستان عزیز دومان از کلمه ترکیtuman گرفته شده و ریشه ترکی داره شما به ویکی ورد هم مراجعه کنید ریشش رو ترکی زده حالا من نمیدونم چرا همه چی رو دوست دارید واسه خودتون مصادره کنید کم کلمات هم از ترکی به فارسی
...
[مشاهده متن کامل]
وارد نشده. جناب باقر دوده مان در فارسی یعنی تبار و آل و خاندان ربطی نداره به مه یعنی چیز تو استدلالت تو ترکی به مه t�zman هم گفته میشه به دیکشنری کردی هم مراجعه کنید ریشه رو ترکی میده. دوست عزیز ترکی تحت تسلط کردی نبوده ولی کردی تحت تسلط ترکی بوده و کم واژه از ترکی به کردی وارد نشده.

دوستان عزیز دومان کلمه ای ترکیست و وام واژی به زبان کردی کرمانجی است هر جا هم میخوایی تحقیق کنید . هرچی میگید دلیل بر این نیست که گردی باشه تو کردی کرمانجی به کار ایش هم میگن این ترکی هست یا به مرز سینیر میگن اینم از زبون ترکی وارد شده
در زبان تاتی دانسفهان بصورت ، ، دومون، ، تلفظ میشود و به معنی ، ، مه ، ، است
در زبان ما ، ، دو، ، یعنی ، ، دوغ، ، و ، ، مون، ، یعنی ، ، داخل، ،
که میشود ، ، شبیه دوغ
دومان کلمه ای تورکی است به معنای مه غلیظ و همچنین طوفان، مترادف این کلمه در تورکی بسیار است مانند دایان، اینان، قالان، سایان
دومان در پارسی پهلوی هم آمده و ترکی نیست
دومان= دودمان. مانند دود به مه غلیظ میگویند. به مرور زمان دودمان شده دومان. درگویش کردی کرمانجی رواج دارد.
دومان واژه ای کرمانجی یا همان پهلویست. بسیارند واژه هایی که از زبان ایرانی به زبان تورانی یا همان ترکی رفته ومتداول شده اندویا برعکس.
دومان در اصل همان دود مان است. یعنی مانند دود که به مه غلیظ میگفتند. . وریشه ان همان پهلوی است که در کردی کرمانجی امروز تلفظ میشود. به مرور زمان دودمان خلاصه شده وشده دومان.
...
[مشاهده متن کامل]

دومان یا دودمان = مانند دود

کلمه دومان کلاکلمه ترکی هستش بمعنای مه غلیظ میباشد ودرترکی به دوحالت گفته میشه
1 - توز ودومان اول بمعنی گردو خاک ودومان بمعنی غلیظ میاد
2 - دومان کیمین گلدی یا گیتی - اینجام دومان به معنی مثل دود آمد و رفت اینجام که دومان بیشتر معنی سرعت وتندبودنو میده پس زیاد بحث نکنین کلا دومان کلمه ترکی هستش متشکرات فراوان از همه
...
[مشاهده متن کامل]

کلمه ترکی در خراسان شمالی است به معنای مه غلیظ
در کردی گرمنجی به معنی ابر مه مانند و مه غلیظ می باشد
دوماندرکردی کرمانجی به معنای مه غلیظ گفته میشود
دومان کلمه کرمانجی است به معنای مه
دومان کلمه ترکی آذربایجانی هست
کلمه ای کوردی بالهجه کورمانجی است ومعنی آن مه غلیظ
کلمه ای ترکی آذربایجانی به معنای هوای مه آلود است
دومان کلمه ای کُرمانجی است
دومان در کردی کورمانجی به هوای مه الود گویند
طوفان
مشاهده ادامه پیشنهادها (١٠ از ٣٧)

بپرس