ذو الزوائد
لغت نامه دهخدا
ذوالزوائد. [ ذُزْ زَ ءِ ] ( اِخ ) الجهنی. صحابی است و روایتی از رسول صلوات اﷲ علیه دارد که به حجةالوداع استماع کرده است. لکن نام او در جائی ضبط نشده است. ( المرصع ابن الأثیر ). و صاحب عیون الاخبار کنیت او را ابوالزوائد آورده است. و صاحب قاموس الاعلام گوید که سپس در مدینة میزیسته است.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید