ذو نزل

لغت نامه دهخدا

ذونزل. [ ن َ زَ ] ( ع ص مرکب ) بسیار باران.ابری نزل و ذونزل ؛ بسیار باران. ( از تاج العروس ).

ذونزل. [ ن ُ زُ ] ( ع ص مرکب ) مبارک. یقال طعام ذونزل و نزیل ؛ ای مبارک و یقال رجل ذونزل ؛ ای کثیر النفل و العطاء و البرکة و قال لبید :
و لن تعدموا فی الحرب لیثاً مجرباً
و ذا نزل عندالرزیة باذلا.
( تاج العروس ).

فرهنگ فارسی

مبارک .

پیشنهاد کاربران

بپرس