رابِعِۀ گیلانی (قم ـ۱۲۸۰ق)
(یا: امِّ سلمه خانم) بانوی خوشنویس ، عارف و نیکوکار ایرانی. رابعه دختر حاج میرزا محمد رشتی ، از بزرگان گیلان، و همسر حاج میراسماعیل رشتی بود که در علوم عربی و ادبی تحصیل کرد و از مریدان محمدجعفر کبوترآهنگی ، عارف مشهور، و حاج آقارضا همدانی شد. محمدشاه قاجار که خود تمایلات صوفیانه داشت ، به وی لقب «رابِعَۀ ثانیّه » داد و او را مأمور وعظ و ارشاد مردم کرمان کرد. رابعه بر مرقد جمعی از مشایخ و عرفا، گنبد و صحن و تعدادی حجره ساخت . املاک بسیاری از روستا، تیمچه و باغ را وقف امور خیریه کرد و تولیت آن را به حاج آقارضا همدانی و شایسته ترین فرزندان او و پس از این خاندان به عارف ترین و پرهیزکارترین مردم رشت سپرد.
(یا: امِّ سلمه خانم) بانوی خوشنویس ، عارف و نیکوکار ایرانی. رابعه دختر حاج میرزا محمد رشتی ، از بزرگان گیلان، و همسر حاج میراسماعیل رشتی بود که در علوم عربی و ادبی تحصیل کرد و از مریدان محمدجعفر کبوترآهنگی ، عارف مشهور، و حاج آقارضا همدانی شد. محمدشاه قاجار که خود تمایلات صوفیانه داشت ، به وی لقب «رابِعَۀ ثانیّه » داد و او را مأمور وعظ و ارشاد مردم کرمان کرد. رابعه بر مرقد جمعی از مشایخ و عرفا، گنبد و صحن و تعدادی حجره ساخت . املاک بسیاری از روستا، تیمچه و باغ را وقف امور خیریه کرد و تولیت آن را به حاج آقارضا همدانی و شایسته ترین فرزندان او و پس از این خاندان به عارف ترین و پرهیزکارترین مردم رشت سپرد.
wikijoo: رابعه_گیلانی