رادفر ابوالقاسم

رادْفر، ابوالقاسم (تفرش ۱۳۲۹ش)
رادْفر، ابوالقاسم
پژوهشگر، نویسنده و استاد ادبیات فارسی. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش به پایان برد. در ۱۳۵۳ش از دانشکدۀ ادبیات دانشگاه مشهد دانشنامۀ لیسانس گرفت. دانشنامه های فوق لیسانس و دکتری خود را به ترتیب در ۱۳۵۷ و ۱۳۶۲ش از دانشکدۀ ادبیات دانشگاه تهران اخذ کرد. در ۱۳۵۵ش به عنوان کتابدار در وزارت فرهنگ و هنر استخدام شد و از ۱۳۶۰ش در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی به فعالیت های پژوهشی پرداخت. علاوه بر تدریس در دانشگاه های تهران، الزّهرا، شهید بهشتی، تربیت معلم، تربیت مدرس، تربیت معلّم زاهدان و پژوهشگاه علوم انسانی، حدود سه سال در دانشگاه عثمانیه در حیدرآباد هند به تدریس اشتغال داشت. از فعالیت های پژوهشی اوست: سرپرستی و اتمام طرح فهرست قانون ادب حبیش تفلیسی (فرهنگ عربی ـ فارسی)؛ سرپرستی طرح فرهنگ دانشوران ایران و اسلام در دو بخش زندگی نامۀ زنان و زندگی نامۀ مورخان، جغرافی دانان و سفرنامه نویسان؛ سرپرست طرح زندگی نامه و آثار ایران شناسان و اسلام شناسان. از آثارش: همکاری در تهیۀ کتاب مفتاح المیزان (راهنمایی بر تفسیر المیزان علامۀ طباطبایی) سه جلد (۱۳۶۴)؛ چند مرثیه از شاعران پارسی گوی (۱۳۶۵)؛ گزیدۀ اشعار سیف فرغانی (۱۳۶۵)؛ گزیدۀ اشعار فارسی اقبال لاهوری (۱۳۶۵)؛ فرهنگوارۀ داستان و نمایش (۱۳۶۶)؛ حافظ پژوهان و حافظ پژوهی (۱۳۶۸)؛ فرهنگ بلاغی ـ ادبی، دو جلد (۱۳۶۸)؛ کتاب شناسی طبری (۱۳۶۸)؛ کتابشناسی نظامی گنجوی (۱۳۷۱)؛ کتابشناسی ترجمه های قرآن (۱۳۸۳)؛ فرهنگ مقامات حریری (۱۳۸۲)؛ کشمیر ایران صغیر (۱۳۸۵)؛ زنان عارف (۱۳۸۵)؛ تصحیح تذکرۀ ریاض العارفین رضاقلی هدایت با همکاری گیتا اشیدری (۱۳۸۵)؛ تصحیح ریاض الشعرای والۀ داغستانی؛ تاریخ تذکره های عرفانی.