رفیعه

فرهنگ اسم ها

اسم: رفیعه (دختر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: rafiee) (فارسی: رفيعه) (انگلیسی: rafiee)
معنی: افراشته، مرتفع، بلند، ( به مجاز ) با اهمیت، ارزشمند، عالی، ( مؤنث رفیع )، رفیع، مؤنث رفیع
برچسب ها: اسم، اسم با ر، اسم دختر، اسم عربی، اسم مذهبی و قرآنی

لغت نامه دهخدا

( رفیعة ) رفیعة. [ رَ ع َ ] ( ع ص ) مؤنث رفیع. ( ناظم الاطباء ). تأنیث رفیع. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به رفیع شود. || ( اِ ) قصه ای که بردارند. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). قصه ای که به حاکم تقدیم کنند. گویند: رفع فلان الی العامل رفیعة؛ یعنی فلانی عرض حالی به حاکم داد. ( از اقرب الموارد ). || قصه ای که برای دیگری گویند. || هر چیز که به حضور والی تبلیغ کنند. ( ناظم الاطباء ).
رفیعه. [ رَ ع َ / ع ِ ] ( ع ص ) بلند و عالی و برین. ( ناظم الاطباء ). رفیعة. مؤنث رفیع. ( فرهنگ فارسی معین ). بلند. ( یادداشت مؤلف ).
- جبال رفیعه ؛ کوههای بلند. ( ناظم الاطباء ).

رفیعه. [ رَ ع َ ] ( معرب ، اِ ) نوعی نخل در افریقا و آمریکا که الیاف آن سخت محکم است. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

عریضهای که بحاکم تقدیم شود
( صفت ) مونث رفیع

پیشنهاد کاربران

رفیعه : ارزشمند، عالی
رفیعه : رفیعه ( عربی ) مؤنث رفیع، مرتفع، بلند، ارزشمند، عالی .

بپرس