روزنک

روزنک (بندپایان). روزنک یا اسپیراکل منفذی است که در اسکلت بیرونی حشرات، هزارپایان، کرم های مخملی و برخی عنکبوت ها وجود دارد تا هوا بتواند وارد نای شود. [ ۱] [ ۲] [ ۳] در سیستم تنفسی حشرات، لوله های نای عمدتاً اکسیژن را مستقیماً به بافت های جانور می رسانند. این روزنک ها را می توان به شیوه ای کارآمد باز و بسته کرد تا از دست دادن آب کاهش یابد. این کار با انقباض ماهیچه های نزدیک اطراف روزنک، انجام می شود. برای باز شدن، ماهیچه شُل می شود. ماهیچهٔ نزدیک تر توسط دستگاه عصبی مرکزی کنترل می شود، اما می تواند به محرک های شیمیایی موضعی نیز واکنش نشان دهد. چندین حشرهٔ آبزی روش های بسته شدن مشابه یا جایگزینی برای جلوگیری از ورود آب به نای دارند. زمان و مدت بسته شدن روزنک می تواند بر تعداد تنفس جاندار تأثیر بگذارد. [ ۴] روزنک ها همچنین ممکن است توسط موهایی احاطه شوند تا جنبش هوا در اطراف دهانه به حداقل برسد و در نتیجه، از دست دادن آب به حداقل برسد.
بیشتر هزارپایان دارای روزنک های جانبی جفتی شبیه به حشرات هستند. صدپاهای Scutigeromorph یک استثنا هستند که دارای روزنک های جفت نشده و غیرقابل بستن در لبه های پشتی پشت پهنه ها هستند. [ ۲]
کرم های مخملی دارای روزنک های کوچکی هستند که روی سطح بدن پراکنده شده و به نای های بدون انشعاب متصل می شوند. ممکن است ۷۵ روزنک در یک بخش از بدن وجود داشته باشد که بیشتر در سطح پشتی هستند. روزنک ها را نمی توان بست، به این معنی که کرم های مخملی به راحتی آب بدن خود را از دست می دهند و بنابراین به زندگی در زیستگاه های مرطوب محدود می شوند. [ ۳]
اگرچه همهٔ حشرات دارای روزنک هستند، اما تنها برخی از عنکبوت ها مانند گوی بافان و عنکبوت های گرگی دارای آن هستند. از نظر اجدادی، عنکبوت ها شش های کتاب مانند دارند، نه نای. با این حال، برخی از عنکبوت ها یک سیستم نای مستقل از سیستم نای در حشرات تکامل داده اند، که شامل تکامل مستقل روزنک ها نیز می شود. با این حال، این عنکبوت ها شش های کتاب مانند خود را حفظ کرده اند، بنابراین هر دو را دارند. [ ۵] [ ۶]