سخدر

لغت نامه دهخدا

سخدر. [ س َدَ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان زبرخان بخش قدمگاه شهرستان نیشابور واقع در 5 هزارگزی شمال قدمگاه. هوای آن معتدل است و 418 تن سکنه دارد. آب آنجا از قنات تأمین میشود. محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت. راه آن اتومبیل رو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).

پیشنهاد کاربران

در زبان لری بختیاری به معنی
سخد ::سخت
در::تر
سخدر::سخت تر
مانند
شوشدر::شوشتر. شیش در
Saxd dar

بپرس