طغرل

/toqrol/

معنی انگلیسی:
toqrol

فرهنگ اسم ها

لغت نامه دهخدا

طغرل. [ طُ رِ/ رُ ] ( ترکی ، اِ ) نام مرغی است شکاری :
الا تا بانگ درّاج است و قمری
الا تانام سیمرغ است و طغرل .
منوچهری.
دل تیهو از چنگ طغرل بداغ
رباینده باز از دل میغ ماغ.
اسدی.
|| در لغات شاهنامه تألیف ولف ، بمعنی شاهین نیز آمده است.رشیدی در فرهنگ خود آورده که این لفظ ترکی است ( به استناد نسخه میرزا ) و مولانا سروری گفته که از ترکان پرسیده شد، گفتند ترکی نیست ، و ظاهراً ترکی مغولستان است. ( رشیدی ). بعضی گویند باز است و بعضی شاهین ، ومیرزا ابراهیم گفته که این لفظ ترکی است. ( فرهنگ خطی ). پرنده ای است شکاری از جنس زردچشم. مؤلف بازنامه ناصری گوید: هرچند من با همه گردش و احتیاط طغرل را ندیده ام ، اما از صفاتی که شنیده و در کتب دیده شده از نوع زردچشم است. بعد حکایت یک طغرل را نقل میکند که از چین برای بهرام گور آورده بودند. ( فرهنگ نظام ج 3 ص 643 ). صاحب مجمعالفرس و حافظ اوبهی و مؤلف برهان و صاحب غیاث اللغات و آنندراج در فرهنگ خود لفظطغرل را بضم راء ضبط کرده اند. مؤلف آنندراج در فرهنگ خود آورده که : طغرل ؛ جانور شکاری و پادشاهی است واین ترکی است و بعضی گویند از ترکان تحقیق شده ترکی نیست. ظاهراً ترکی مغولستانی است. حکیم زلالی :
ز بیمش اشک سیمابند در گل
طغان و سنجر و بهرام وطغرل.
خواجه سلمان :
در جاه گرفتم که شدی طغرل و سنجر
بنگر که کجایند کنون سنجر و طغرل.
( از بهار عجم ).
و در غیاث نوشته که طغرل نام پادشاهی از پادشاهان سلجوقی و بر وزن بلبل جانوری است شکاری طائر مثل باز وعقاب. ( از برهان و مدار و سراج ). و در چهار شربت نوشته که تغرل به تای فوقانی در ترکی بهری را گویند که طائر شکاری معروف است. مؤلف گوید که طغرل مبدل همین است. ( آنندراج ). ولف در فرهنگ شاهنامه گوید: ماکان در شاهنامه که طبع کرده همه جا طغرل را بفتح راء ضبط کرده است :
بزد طبل و طغرل شد اندر هوا
شکیبا نشد مرغ فرمانروا.
فردوسی.
که طغرل به شاخی برآویخته ست
کنون بازدارش بگیرد به دست.
فردوسی.
ز دیدارشان چشم او خیره گشت
ز باز و ز طغرل دلش تیره گشت.
فردوسی.
به برزین چنین گفت شاه جهان
که امروز طغرل ز ما شد نهان.
فردوسی.
ابا بازداران صدوشصت بازبیشتر بخوانید ...

فرهنگ فارسی

محمد ابراهیم خان
( اسم ) ۱ - مرغی است شکاری نوعی قوش از جنس طغان . ۲ - از اعلام ترکان .
غلام . وی غلام محمود و یوسف پسران ناصرالدین بود .

فرهنگ معین

(طُ غْ رِ یا رُ ) [ تر. ] (اِ. ) ۱ - نوعی مرغی شکاری . ۲ - نام چند تن از پادشاهان سلجوقی .

فرهنگ عمید

پرنده ای شکاری از خانوادۀ باز.

دانشنامه عمومی

طغرل (نسطوری). طغرل یا وانگ خان ( مغولی: Тоорил хан؛ c. ۱۱۳۰ – ۱۲۰۳ ( ۷۲−۷۳ سال ) ) از خان های کرائیت ها بود. او برادر خونی ( آندا ) رئیس مغول یسوکای بهادر بود و به عنوان حامی و متحد مهم اولیه تموجین پسر یسوگی، که بعدها به نام چنگیز خان شناخته شد، خدمت کرد. منبع اصلی زندگی او تاریخ سری مغولان است.
عکس طغرل (نسطوری)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

واژه طغرل
معادل ابجد 1239
تعداد حروف 4
تلفظ toqro ( e ) l
نقش دستوری اسم خاص اشخاص
ترکیب ( اسم ) [ترکی] ( زیست شناسی ) [قدیمی]
مختصات ( طُ غْ رِ یا رُ ) [ تر. ] ( اِ. )
آواشناسی toqrol
...
[مشاهده متن کامل]

الگوی تکیه WS
شمارگان هجا 2
منبع لغت نامه دهخدا
معنیطغرل . [ طُ رِ/ رُ ] ( ترکی ، اِ ) نام مرغی است شکاری :
الا تا بانگ درّاج است و قمری
الا تانام سیمرغ است و طغرل .
منوچهری .
دل تیهو از چنگ طغرل بداغ
رباینده باز از دل میغ ماغ .
اسدی .
|| در لغات شاهنامه تألیف ولف ، بمعنی شاهین نیز آمده است . رشیدی در فرهنگ خود آورده که این لفظ ترکی است ( به استناد نسخه ٔ میرزا ) و مولانا سروری گفته که از ترکان پرسیده شد، گفتند ترکی نیست ، و ظاهراً ترکی مغولستان است . ( رشیدی ) . بعضی گویند باز است و بعضی شاهین ، ومیرزا ابراهیم گفته که این لفظ ترکی است . ( فرهنگ خطی ) . پرنده ای است شکاری از جنس زردچشم . مؤلف بازنامه ٔ ناصری گوید: هرچند من با همه ٔ گردش و احتیاط طغرل را ندیده ام ، اما از صفاتی که شنیده و در کتب دیده شده از نوع زردچشم است . بعد حکایت یک طغرل را نقل میکند که از چین برای بهرام گور آورده بودند. ( فرهنگ نظام ج 3 ص 643 ) . صاحب مجمعالفرس و حافظ اوبهی و مؤلف برهان و صاحب غیاث اللغات و آنندراج در فرهنگ خود لفظطغرل را بضم راء ضبط کرده اند. مؤلف آنندراج در فرهنگ خود آورده که : طغرل ؛ جانور شکاری و پادشاهی است واین ترکی است و بعضی گویند از ترکان تحقیق شده ترکی نیست . ظاهراً ترکی مغولستانی است . حکیم زلالی :
ز بیمش اشک سیمابند در گل
طغان و سنجر و بهرام وطغرل .
خواجه سلمان :
در جاه گرفتم که شدی طغرل و سنجر
بنگر که کجایند کنون سنجر و طغرل .
( از بهار عجم ) .
و در غیاث نوشته که طغرل نام پادشاهی از پادشاهان سلجوقی و بر وزن بلبل جانوری است شکاری طائر مثل باز وعقاب . ( از برهان و مدار و سراج ) . و در چهار شربت نوشته که تغرل به تای فوقانی در ترکی بهری را گویند که طائر شکاری معروف است . مؤلف گوید که طغرل مبدل همین است . ( آنندراج ) . ولف در فرهنگ شاهنامه گوید: ماکان در شاهنامه که طبع کرده همه جا طغرل را بفتح راء ضبط کرده است :
بزد طبل و طغرل شد اندر هوا
شکیبا نشد مرغ فرمانروا.
فردوسی .
که طغرل به شاخی برآویخته ست
کنون بازدارش بگیرد به دست .
فردوسی .
ز دیدارشان چشم او خیره گشت
ز باز و ز طغرل دلش تیره گشت .
فردوسی .
به برزین چنین گفت شاه جهان
که امروز طغرل ز ما شد نهان .
فردوسی .
ابا بازداران صدوشصت باز
دوصد چرخ و شاهین گردن فراز
پس اندر یکی مرغ بودی سیاه
گرامی تر آن بود در چشم شاه
سیاهش دو چنگ و به منقار زرد
چو زرّدرخشنده بر لاجورد
همی خواندندیش طغرل بنام
دو چشمش چنان چون پر از خون دو جام .
فردوسی .
دوصد باز و افزون ز سیصد خشین
صدوشصت طغرل همه به گزین .
اسدی ( گرشاسب نامه ص 304 ) .
سرش طغرل و تنش یکسر ز زر
ز یاقوت چشم از زبرجدش پر.
اسدی ( گرشاسب نامه ص 313 ) .
بلی خجل شود آن باشه ای که ناگاهان
به آشیانه ٔ او میهمان رسد طغرل
ز جاه صاحب عادل ملک بگرداناد
گزند چشم بدو طعن حاسد و عاذل .
سوزنی .
و رجوع به فرهنگ شعوری ج 2 ص 165 شود.

حسن یوسفی
طغرل: پرنده بزرگ شکاری با ابهت و با وقار که فقط برای خوردن شکار می کند نه بیشتر. نام دیگرش قوش است از لفظ ترکی مغولی می باشد. طوغ رول
اسمی برای پسر آن و لقبی برای مردان نامدار
طغرل:پرنده بزرگ شکاری با ابهت و با وقار که فقط برای خوردن شکار می کند نه بیشتر، نام دیگرش قوش می باشد و لفظ ترکی مغولی است، طوغ رول
نامی برای پسرا ، و لقبی برای مردان نامدار
طغرل به شخصی که اتحاد ایجاد می کند گویند یک کاسه نمودن هم طغار شدن در ریاضیات هم انتگرال از همین مفهوم گرفته شده است یعنی یکپارچه سازی یعنی هم آیند یعنی مجموع گسسته.
اطو یا اوتو یک کلمه ترکی است از مصدر اوتمک، "، سوزاندن موهای ریزپرندگان ازجمله مرغ و. . . را اوتمک گویند. همچنین سوزاندن یاخواباندن پرزهای پارچه راهم اوتمک گفته اند. گویا "اوتو" را نخستین بار ما"تورکان" برای صاف کردن لباس ساخته ا یم.
...
[مشاهده متن کامل]

🔸اوتوهای قدیمی بازغال چوب داغ می شده اند، یعنی داخل اوتو زغال ریخته و به آن شکل داغ می کردند، همچنین طریقه نشستن اوتو روی پارچه و خود اوت "آتش" هم درساخت این کلمه نقش داشته.

در زبان ترکی تورل بیه سلجویی اما در پارسی طغرل بیک سلجوقی در زبان ترک عزیز واژه خ وق نیست
از پادشاهان سلجوقی

بپرس