عبدالرضا انصاری ( زاده ۱۳۰۴ – درگذشته ۲۱ آذر ۱۳۹۹ در پاریس ) سیاستمدار و اقتصاددان ایرانی و استاندار خوزستان، وزیر کار، وزیر کشور و مدیرعامل سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی در دوره پادشاهی محمدرضا پهلوی بود.
... [مشاهده متن کامل]
عبدالرضا انصاری در یک خانواده اشرافی در ۱۳۰۴ ( خورشیدی ) زاده شد. پدر او، سرهنگ محمدحسین خان انصاری، در ۲۶ سالگی و پیش از زاده شدن عبدالرضا، در جنگ با یاغیان در بجنورد کشته شد. او پس از پایان تحصیلات متوسطه در دبیرستان فیروزبهرام و فارغ التحصیلی از دانشکده کشاورزی کرج ( پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران ) و حقوق از دانشگاه تهران به ایالات متحده آمریکا رفت و در رشته کشاورزی از دانشگاه یوتا درجه مهندسی گرفت و سپس تحصیلات خود را در دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس به پایان رساند.
او در سال ۱۳۲۹ همزمان با دولت محمد مصدق و در حالی که مشغول نوشتن تز دکترای خود در دانشگاه کالیفرنیا ( لس آنجلس ) دربارهٔ «ملی شدن صنعت نفت در ایران» بود، در سفر به تهران با ویلیام وارن، دومین نماینده سازمان اصل ۴ در ایران ( سازمانی که در دوران ریاست جمهوری ترومن برای کمک به کشورهای فقیر، بعد از جنگ جهانی دوم تأسیس شد ) آشنا شد و به عنوان دستیار رئیس مرکز، به استخدام درآمد. . انصاری هفت سال در این سازمان، کار کرد و در این مدت با با امکانات و منابع طبیعی ایران آشنا شد و در جریان برنامه های آمریکایی ها برای توسعه بخش های آب، کشاورزی، صنعت، و معدن قرار گرفت. در همین دوران وی با چند تن از ایرانیان تحصیلکرده که در اصل چهار کار می کردند و بعضاً فرزندان مسئولان کشور بودند مثل اردشیر زاهدی، جمشید آموزگار، هوشنگ رام، و هوشنگ عامری آشنا شد. او در اواخر دهه ۱۳۳۰ ( خورشیدی ) عضو حزب ملیون شد.
در ۱۳۳۵ خزانه دار کل کشور شد و پس از مدتی کوتاه معاونت وزارت دارائی نیز ضمیمه کار او شد.
در ۱۳۳۸ در کابینه منوچهر اقبال به وزارت کار رسید و تا پایان حکومت اقبال در آن سمت باقی ماند.
در ۱۳۴۰ به ریاست سازمان آب و برق خوزستان منصوب شد و در دولت حسنعلی منصور به استانداری خوزستان رسید.
در ۱۳۴۵ در ترمیم کابینه امیرعباس هویدا به جای جواد صدر که به وزارت دادگستری معرفی شد وزیر کشور شد و انتخابات دورهٔ بیست و دوم قانونگذاری در زمان او انجام گرفت.
عبدالرضا انصاری در طول دوران کاری خود، با رقیبان زیادی دست وپنجه نرم کرد و موضوع شایعات زیادی بود. اما دو گزارش منتشر شده از سوی ساواک در ۱۳۴۸ باعث خروج آواز کابینه و ۹ ماه، خانه نشینی او شدند.
... [مشاهده متن کامل]
عبدالرضا انصاری در یک خانواده اشرافی در ۱۳۰۴ ( خورشیدی ) زاده شد. پدر او، سرهنگ محمدحسین خان انصاری، در ۲۶ سالگی و پیش از زاده شدن عبدالرضا، در جنگ با یاغیان در بجنورد کشته شد. او پس از پایان تحصیلات متوسطه در دبیرستان فیروزبهرام و فارغ التحصیلی از دانشکده کشاورزی کرج ( پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران ) و حقوق از دانشگاه تهران به ایالات متحده آمریکا رفت و در رشته کشاورزی از دانشگاه یوتا درجه مهندسی گرفت و سپس تحصیلات خود را در دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس به پایان رساند.
او در سال ۱۳۲۹ همزمان با دولت محمد مصدق و در حالی که مشغول نوشتن تز دکترای خود در دانشگاه کالیفرنیا ( لس آنجلس ) دربارهٔ «ملی شدن صنعت نفت در ایران» بود، در سفر به تهران با ویلیام وارن، دومین نماینده سازمان اصل ۴ در ایران ( سازمانی که در دوران ریاست جمهوری ترومن برای کمک به کشورهای فقیر، بعد از جنگ جهانی دوم تأسیس شد ) آشنا شد و به عنوان دستیار رئیس مرکز، به استخدام درآمد. . انصاری هفت سال در این سازمان، کار کرد و در این مدت با با امکانات و منابع طبیعی ایران آشنا شد و در جریان برنامه های آمریکایی ها برای توسعه بخش های آب، کشاورزی، صنعت، و معدن قرار گرفت. در همین دوران وی با چند تن از ایرانیان تحصیلکرده که در اصل چهار کار می کردند و بعضاً فرزندان مسئولان کشور بودند مثل اردشیر زاهدی، جمشید آموزگار، هوشنگ رام، و هوشنگ عامری آشنا شد. او در اواخر دهه ۱۳۳۰ ( خورشیدی ) عضو حزب ملیون شد.
در ۱۳۳۵ خزانه دار کل کشور شد و پس از مدتی کوتاه معاونت وزارت دارائی نیز ضمیمه کار او شد.
در ۱۳۳۸ در کابینه منوچهر اقبال به وزارت کار رسید و تا پایان حکومت اقبال در آن سمت باقی ماند.
در ۱۳۴۰ به ریاست سازمان آب و برق خوزستان منصوب شد و در دولت حسنعلی منصور به استانداری خوزستان رسید.
در ۱۳۴۵ در ترمیم کابینه امیرعباس هویدا به جای جواد صدر که به وزارت دادگستری معرفی شد وزیر کشور شد و انتخابات دورهٔ بیست و دوم قانونگذاری در زمان او انجام گرفت.
عبدالرضا انصاری در طول دوران کاری خود، با رقیبان زیادی دست وپنجه نرم کرد و موضوع شایعات زیادی بود. اما دو گزارش منتشر شده از سوی ساواک در ۱۳۴۸ باعث خروج آواز کابینه و ۹ ماه، خانه نشینی او شدند.
