عقربان
لغت نامه دهخدا
عقربان. [ ع ُ رُ / ع ُ رُب ْ با ] ( ع اِ ) کژدم ، یا کژدم نر. ( منتهی الارب ). عقرب ، و گویند نر آن است. و برخی گویند «عقرب » بر نر و ماده اطلاق شود و چون تأکید در تذکیر را خواهند «عقربان » گویند. و برخی عقربان را جانوری دیگر دانند که او را پایهای دراز است و دم او چون دم عقرب نمی باشد. ( از اقرب الموارد ). || کرمکی است که در گوش درآید. ( منتهی الارب ). جانورکی است که در گوش فرومیرود و آن دراز و زردرنگ است و پایهای بسیاری دارد. ( از اقرب الموارد ). هزارپا. گوش خزک.
فرهنگ فارسی
فرهنگستان زبان و ادب
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید