غافث

/qAfes/

لغت نامه دهخدا

غافث. [ف َ / ف ِ ] ( ع اِ ) تلفظی در غافت. رجوع بغافت شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) گیاهی است از تیره گل سرخیان که پایا است و ساقه اش راست و ارتفاعش بین ۳٠ تا ۶٠ سانتیمتر است و رنگش مایل به قرمز و پوشیده از کرک و برگهایش شامل ۳ تا ۴ زوج برگچه دندانه دار و گلهایش متعدد و برنگ زرد مایل به نارنجی است . همه قسمتهای گیاه مخصوصا برگ خشک شده آن دارای اثر درمانی است . دم کرده ۲٠ در هزار این گیاه به عنوان قابض ملایم مصرف میشود و به علاوه برای رفع اسهال و بیماری های کبدی و کلیه نیز به کار می رود و چون دارای خاصیت ضد عفونی و مسکن نیز می باشد جوشانده اش را به عنوان غرغره در گلو دردها به کار می برند و همچنین در معالجات زخمها استعمال می شود حشیشه الغافث غافث شوکه منتنه دوای جگر قیزل یپراق قیزل یاپراق قاصیق اوتی علف گلو درد اکرسومنه اوباطریوس اوفاطریون جثجات ارار مشکانیه .

فرهنگ عمید

= غافت

دانشنامه آزاد فارسی

رجوع شود به:جگردارو

پیشنهاد کاربران

بپرس