غبث

لغت نامه دهخدا

غبث. [ غ َ ] ( ع مص ) مسکه و پنیر به هم آمیختن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). آمیختن. ( تاج المصادر بیهقی ).

فرهنگ فارسی

مسکه و پنیر بهم آمیختن آمیختن

پیشنهاد کاربران

بپرس