قانِعی طوسی، احمد ( ـ پس از ۶۷۲ق)
(ملک الشعرا بهاءالدین) شاعر ایرانی. در طوس زاده شد. در ۶۱۷ق، در پی حملۀ مغول، از خراسان به هندوستان و سپس به آسیای صغیر کوچید و در قونیه به خدمت کیقباد اول سلجوقی درآمد و با لقب ملک الشعرا و عنوان امیر نزدیک به ۴۰ سال در دربار سلجوقیان به سر برد. از محضر جلال الدین محمد بلخی بهره برد و قصیده ای در رثای وی سروده است. از آثارش: ترجمۀ منظوم کلیله و دمنه به فارسی که به کیکاوس دوم سلجوقی پیشکش شده است (تهران، ۱۳۵۸ش)؛ منظومۀ حماسی ـ تاریخی سلجوقنامه در گزارش پادشاهی سلجوقیان که نسخه ای از آن در دست نیست، اما به نظر می رسد که بخشی از آن در کتاب الاوامر العلائیۀ ابن بی بی نقل شده است.
(ملک الشعرا بهاءالدین) شاعر ایرانی. در طوس زاده شد. در ۶۱۷ق، در پی حملۀ مغول، از خراسان به هندوستان و سپس به آسیای صغیر کوچید و در قونیه به خدمت کیقباد اول سلجوقی درآمد و با لقب ملک الشعرا و عنوان امیر نزدیک به ۴۰ سال در دربار سلجوقیان به سر برد. از محضر جلال الدین محمد بلخی بهره برد و قصیده ای در رثای وی سروده است. از آثارش: ترجمۀ منظوم کلیله و دمنه به فارسی که به کیکاوس دوم سلجوقی پیشکش شده است (تهران، ۱۳۵۸ش)؛ منظومۀ حماسی ـ تاریخی سلجوقنامه در گزارش پادشاهی سلجوقیان که نسخه ای از آن در دست نیست، اما به نظر می رسد که بخشی از آن در کتاب الاوامر العلائیۀ ابن بی بی نقل شده است.
wikijoo: قانعی_طوسی،_احمد_(_ـ_پس_از_۶۷۲ق)