مات نویل فرانسیس

دانشنامه آزاد فارسی

مات، نِویل فرانْسیس (۱۹۰۵ـ۱۹۹۶)(Mott, Nevill Francis)
مات، نِویل فرانْسیس
فیزیک دان انگلیسی. در زمینۀ خواص الکترونی فلزات، نیم رساناها، و مواد نابلورین تحقیق می کرد. به سبب نقشی که در شناسایی ساختار الکترونی سامانه های مغناطیسی بی نظم داشت، در ۱۹۷۷ به جایزۀ نوبل فیزیک دست یافت. در ۱۹۶۲ لقب سِر گرفت. در لیدز زاده شد و در کالج سنت جان در دانشگاه کیمبریج درس خواند. از ۱۹۳۰ تا ۱۹۳۳، در دانشگاه کیمبریج تدریس می کرد و از ۱۹۳۳ تا ۱۹۵۴، ابتدا در مقام استاد فیزیک نظری و سپس، در مقام مدیر آزمایشگاه های فیزیک هنری هربرت ویلز در دانشگاه بریستول مشغول کار بود. از ۱۹۵۴ تا ۱۹۷۱، استاد دانشگاه کیمبریج بود. علاوه بر مقالات علمی متعدد، زندگی نامه اش را با عنوان عمری در خدمت علم (۱۹۸۶)، و کتاب دیگری را با عنوانآیا دانشمندان می توانند اعتقاد داشته باشند؟ (۱۹۹۱) منتشر کرد. مطالعات آغازین مات، در زمینۀ دررفتگی ها و نقص های دیگر ساختارهای بلورین بود. او برای اولین بار دربارۀ فرآیند نورگیری فیلم عکاسی نظریۀ جامعی عرضه کرد. با همکارانش ویژگی های الکتریکی خاصی را در نیم رساناهای شیشه ای کشف کرد و قوانین بنیادی حاکم بر رفتار مواد مرتبط با آن نیم رساناها را به دست آورد. براثر تحقیقات او سلول های فتوولتایی کارآمدتری ساخته شدند و ظرفیت حافظه های رایانه ای افزایش یافتند.

پیشنهاد کاربران

بپرس