[ویکی فقه] تفرق و انشعاب در تمام مذاهب رویدادی انکار نشدنی است اما برخی اوقات حقایق این انشعاب در اثر تعصبات مخفی می شود بلکه افتراء و دروغ دشمنان یک مذهب ، انشعابات کاذبی را به صحنه مذهب مورد نظر می رساند. فرقه هایی مانند نعمانیه و یونسیه و زراریه و... از جمله حملات تعصبی دشمنان تشیع است. علت اصلی این انشعابات دروغین، تخریب تشیع و بزر گان آن است.
از همان ابتداء اعلام رسمی ولایت و امامت حضرت علی (علیه السّلام)، ابراز نارضایتی برخی افراد در تاریخ ثبت شده است. این کینه ها از غصب خلافت به شدت شروع شد و همین جریان با حامیان و طرفداران امیرالمومنین علی (علیه السّلام) نیز برخورد بسیار تحقیر آمیزی را دنبال می نمودند. به عنوان نمونه این غاصبان با تبعید ابوذر غفاری به بیابان ربذه به کینه توزی های خود ادامه دادند. بعد از خلافت امیرالمومنین علی (علیه السّلام) شدت مخالفتها بسیار زیاد شد بطوریکه عایشه و بزرگان اصحاب رو در روی ایشان قرار گرفتند. معاویه از فرمان حکومت عدل سرباز زد. بنی امیه از دشمنان امامت حقه و تشیع بودند و تمام تبلیغات و حرکات سیاسی خود را برای از بین بردن تشیع به کار می بردند. نهادینه شدن دشمنی ها علیه شیعه در دوران حکومت بنی امیه باعث ثبوت این جریان در مذهب اهل سنت شد. به همین دلیل اهل سنت رابطه خوبی با تشیع برقرار نمی کرد و به نوعی در تحریم سیاسی–اجتماعی واقع شده بودند. به عنوان نمونه شهادت شیعه در دادگاه مورد قبول قضات نبود و...
← انساب فرقه های جعلی
ابوجعفر احول، محمد بن علی بن نعمان بجلی از اصحاب خاص امام صادق و امام کاظم (علیهماالسلام) بوده است. به سبب صراحت بیانی که در دفاع از مکتب اهل بیت (علیهم السّلام) ارائه می داد مورد عنایت ویژه امام صادق (علیه السّلام) قرار داشته است بطوریکه بارها امام (علیه السّلام) به وی دستوراتی اعلام می داشته و یک وصیت مهم نیز به او فرموده است. او با تمام اهانتهائی که در راه مکتب اهل بیت (علیهم السّلام) به او رسیده بود راه خویش را تغییر نداد و مصمم و ثابت قدم دراین راه پایدار ماند بطوریکه بعد از شهادت امام صادق (علیه السّلام) با تحقیق از ادعای امامت عبدالله افطح روی گردان شد و امامت حقه امام موسی کاظم (علیه السّلام) را به زودی دریافت. علم بسیار او و همچنین حاضرجوابی او زبانزد عالمان رجالی است. وی از عالمان متکلم شیعه محسوب می شود و به همین منظور مورد تایید امام واقع شده است. شغل او صرافی است و در مغازه ای در طاق محامل کوفه به این کسب اشتغال داشته است. شیعیان او را ملقب به مومن طاق نموده بودند. مدح امام صادق (علیه السّلام) از او مقام بی نظیرش را نزد امام (علیه السّلام) مشخص می سازد. محبوب ترین مردم چه در زندگانی و چه بعد از مرگ، خطابی است که امام صادق (علیه السّلام) در مورد برید بن معاویه و زراره و محمد بن نعمان و محمد بن مسلم بیان نموده است. البته برخی اوقات برخورد کلامی شدید او در مناظرات و مباحث -که به دلیل غیرت دینی وی بروز می یافت- ملاحظاتی را دربر می داشت. به همین دلیل از امام (علیه السّلام) دستور می رسید که مناظره نکند تا از خطرات احتمالی و شایعات گزندی به وی نرسد.
← آثار علمی محمد بن علی بن نعمان
تخریب تشیع در دستور کار خلفاء عباسی بوده است. این خلفاء برای کتمان حقیقت امامت تشیع، با استخدام عالمان اهل سنت ، دست به تخریب چهره تشیع زدند. در اسناد، فرقه سازی نویسندگان درباری به عصر مهدی عباسی باز می گردد. این نویسندگان عقاید باطل را به تشیع نسبت داده و مکتوبات مغرضانه و گمراه کننده خود را به فرهنگ و جامعه مسلمین تحمیل می کردند. این افراد نمی توانستند عقاید ضد توحیدی را به امامان شیعه نسبت دهند. زیرا توحید جز از لسان اهل بیت (علیهم السّلام) خارج نمی شد اما با معروف شدن افراد شاخصی در تشیع مانند زراره بن اعین و عبدالله بن ابی یعفور و هشام بن حکم و محمد بن نعمان و سلیمان اقطع و اسحاق بن عمار، به راحتی انگ افکار انحرافی و غیر توحیدی به ایشان زده می شد تا با تخریب بزرگان شیعه، تشیع را به عنوان فرقه ای منحرف معرفی کنند.این مطالب نشانگر جو خصمانه فرهنگی و تبلیغاتی دشمنان بر ضد شیعه است. بیان فرقه هایی مانند زراریه و یعفوریه و عماریه و جوالقیه و... منسوب به تشیع از ابتکارات تبلیغاتی فردی به نام ابن مفضل است که مخلصانه برای خلفاء عباسی کار تبلیغی می کرد. وی این اعمال تبلیغاتی علیه تشیع را به دستور مستقیم مهدی عباسی انجام داد. به همین دلیل امام صادق (علیه السّلام) برای کنترل و مهار اتهامات تبلیغاتی و دروغین حکومت، به هشام بن حکم دستور داد تا فعالیتهای کلامی خود را ترک کند تا مورد سوء استفاده دشمنان واقع نشود. به این ترتیب وی تا مرگ مهدی عباسی از مناظرات و مباحث کلامی خوداری نمود. با مرگ مهدی عباسی این فتنه فروکش کرد و دوباره هشام وارد مناظرات کلامی شد. با این حال وقتی به کتب اهل سنت مراجعه می شود فرقه ای به نام هشامیه وجود دارد که در این فرقه عقاید غیر توحیدی به هشام نسبت داده شده است. به همین ترتیب محمد بن نعمان نیز از آفات عالمان درباری در امان نبوده است.
عقاید منسوب به محمد بن نعمان
...
از همان ابتداء اعلام رسمی ولایت و امامت حضرت علی (علیه السّلام)، ابراز نارضایتی برخی افراد در تاریخ ثبت شده است. این کینه ها از غصب خلافت به شدت شروع شد و همین جریان با حامیان و طرفداران امیرالمومنین علی (علیه السّلام) نیز برخورد بسیار تحقیر آمیزی را دنبال می نمودند. به عنوان نمونه این غاصبان با تبعید ابوذر غفاری به بیابان ربذه به کینه توزی های خود ادامه دادند. بعد از خلافت امیرالمومنین علی (علیه السّلام) شدت مخالفتها بسیار زیاد شد بطوریکه عایشه و بزرگان اصحاب رو در روی ایشان قرار گرفتند. معاویه از فرمان حکومت عدل سرباز زد. بنی امیه از دشمنان امامت حقه و تشیع بودند و تمام تبلیغات و حرکات سیاسی خود را برای از بین بردن تشیع به کار می بردند. نهادینه شدن دشمنی ها علیه شیعه در دوران حکومت بنی امیه باعث ثبوت این جریان در مذهب اهل سنت شد. به همین دلیل اهل سنت رابطه خوبی با تشیع برقرار نمی کرد و به نوعی در تحریم سیاسی–اجتماعی واقع شده بودند. به عنوان نمونه شهادت شیعه در دادگاه مورد قبول قضات نبود و...
← انساب فرقه های جعلی
ابوجعفر احول، محمد بن علی بن نعمان بجلی از اصحاب خاص امام صادق و امام کاظم (علیهماالسلام) بوده است. به سبب صراحت بیانی که در دفاع از مکتب اهل بیت (علیهم السّلام) ارائه می داد مورد عنایت ویژه امام صادق (علیه السّلام) قرار داشته است بطوریکه بارها امام (علیه السّلام) به وی دستوراتی اعلام می داشته و یک وصیت مهم نیز به او فرموده است. او با تمام اهانتهائی که در راه مکتب اهل بیت (علیهم السّلام) به او رسیده بود راه خویش را تغییر نداد و مصمم و ثابت قدم دراین راه پایدار ماند بطوریکه بعد از شهادت امام صادق (علیه السّلام) با تحقیق از ادعای امامت عبدالله افطح روی گردان شد و امامت حقه امام موسی کاظم (علیه السّلام) را به زودی دریافت. علم بسیار او و همچنین حاضرجوابی او زبانزد عالمان رجالی است. وی از عالمان متکلم شیعه محسوب می شود و به همین منظور مورد تایید امام واقع شده است. شغل او صرافی است و در مغازه ای در طاق محامل کوفه به این کسب اشتغال داشته است. شیعیان او را ملقب به مومن طاق نموده بودند. مدح امام صادق (علیه السّلام) از او مقام بی نظیرش را نزد امام (علیه السّلام) مشخص می سازد. محبوب ترین مردم چه در زندگانی و چه بعد از مرگ، خطابی است که امام صادق (علیه السّلام) در مورد برید بن معاویه و زراره و محمد بن نعمان و محمد بن مسلم بیان نموده است. البته برخی اوقات برخورد کلامی شدید او در مناظرات و مباحث -که به دلیل غیرت دینی وی بروز می یافت- ملاحظاتی را دربر می داشت. به همین دلیل از امام (علیه السّلام) دستور می رسید که مناظره نکند تا از خطرات احتمالی و شایعات گزندی به وی نرسد.
← آثار علمی محمد بن علی بن نعمان
تخریب تشیع در دستور کار خلفاء عباسی بوده است. این خلفاء برای کتمان حقیقت امامت تشیع، با استخدام عالمان اهل سنت ، دست به تخریب چهره تشیع زدند. در اسناد، فرقه سازی نویسندگان درباری به عصر مهدی عباسی باز می گردد. این نویسندگان عقاید باطل را به تشیع نسبت داده و مکتوبات مغرضانه و گمراه کننده خود را به فرهنگ و جامعه مسلمین تحمیل می کردند. این افراد نمی توانستند عقاید ضد توحیدی را به امامان شیعه نسبت دهند. زیرا توحید جز از لسان اهل بیت (علیهم السّلام) خارج نمی شد اما با معروف شدن افراد شاخصی در تشیع مانند زراره بن اعین و عبدالله بن ابی یعفور و هشام بن حکم و محمد بن نعمان و سلیمان اقطع و اسحاق بن عمار، به راحتی انگ افکار انحرافی و غیر توحیدی به ایشان زده می شد تا با تخریب بزرگان شیعه، تشیع را به عنوان فرقه ای منحرف معرفی کنند.این مطالب نشانگر جو خصمانه فرهنگی و تبلیغاتی دشمنان بر ضد شیعه است. بیان فرقه هایی مانند زراریه و یعفوریه و عماریه و جوالقیه و... منسوب به تشیع از ابتکارات تبلیغاتی فردی به نام ابن مفضل است که مخلصانه برای خلفاء عباسی کار تبلیغی می کرد. وی این اعمال تبلیغاتی علیه تشیع را به دستور مستقیم مهدی عباسی انجام داد. به همین دلیل امام صادق (علیه السّلام) برای کنترل و مهار اتهامات تبلیغاتی و دروغین حکومت، به هشام بن حکم دستور داد تا فعالیتهای کلامی خود را ترک کند تا مورد سوء استفاده دشمنان واقع نشود. به این ترتیب وی تا مرگ مهدی عباسی از مناظرات و مباحث کلامی خوداری نمود. با مرگ مهدی عباسی این فتنه فروکش کرد و دوباره هشام وارد مناظرات کلامی شد. با این حال وقتی به کتب اهل سنت مراجعه می شود فرقه ای به نام هشامیه وجود دارد که در این فرقه عقاید غیر توحیدی به هشام نسبت داده شده است. به همین ترتیب محمد بن نعمان نیز از آفات عالمان درباری در امان نبوده است.
عقاید منسوب به محمد بن نعمان
...
wikifeqh: نعمانیه
