پرتابگر
معنی انگلیسی:
لغت نامه دهخدا
واژه نامه بختیاریکا
دانشنامه عمومی
وسیله پرتاب یا پرتابگر ( انگلیسی: Launch vehicle ) یا حامل پرتاب، نوعی راکت است که در پرواز فضایی جهت حمل فضاپیما یا دیگر تجهیزات فضایی از سطح زمین به فضای بیرونی استفاده می شود. سامانه پرتاب شامل وسیله پرتاب، سکوی پرتاب و سایر زیرساخت هاست. گرچه وسیله ای که راکت حمل می کند اغلب یک ماهواره است که در مدار زمین جای می گیرد، برخی پروازهای فضایی مانند راکت های صوتی به شکل زیرمداری هستند، در حالی که دیگر راکت ها سرعت گریز فضاپیما از مدار زمین را فراهم می سازند.
وسیله های پرتاب مدار زمین مرکزی معمولاً در دو و گاهی چهار مرحله یا بیشتر پرتاب می شوند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفوسیله های پرتاب مدار زمین مرکزی معمولاً در دو و گاهی چهار مرحله یا بیشتر پرتاب می شوند.
wiki: پرتابگر
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید