پیام نما

پیام نما ( به انگلیسی: teletext ) سامانه ای است که اطلاعات مورد نیاز روزانه را از قبیل اجناس و ساعت پرواز هواپیما و اخبار مهم سیاسی و اجتماعی را به صورت نوشته، بر روی صفحهٔ تلویزیون ظاهر می کند.
پیام نما امکانی است که در تلویزیون های دیجیتال و آنالوگ به کار گرفته شده است. می توان گفت تلتکست نشریه ای الکترونیکی است که توسط تلویزیون قابل دریافت است. این فناوری اولین بار در سال ۱۹۷۰ و در کشور بریتانیا استفاده شد. [ ۱]
تله تکست در ایران با نام شبکهٔ پیام سیما در ۳۰ مهر ۱۳۷۴ به صورت ویدیوتکست و با پخش روزانه یک ساعت آغاز به کار کرد. به تدریج با تجهیز گیرنده های تلویزیونی به رمزگشا تله تکست به صورت ۲۴ ساعته و به دو زبان فارسی و انگلیسی پخش شد. [ ۲] [ ۳]
تله تکست به زبان انگلیسی در سال ۱۳۷۴ راه اندازی شد. چون زبان اصلی تله تکست به انگلیسی بود و نیازی به رمزگشا نداشت؛ به همین علت زودتر از تله تکست فارسی راه اندازی شد. تله تکست یا پیام نمای فارسی در سال ۱۳۷۷ به بهره برداری رسید. علت فاصلهٔ زمانی بین راه اندازی پیام نمای فارسی و انگلیسی به این علت بود که راه اندازی پیام نما به زبان فارسی، نیازمند طراحی فونت و نرم افزار اختصاصی و ویژه داشت. در نهایت پیام نما به زبان فارسی به طور رسمی از ۲۷ فروردین ۱۳۷۷ آغاز به کار کرد. [ ۴]
هدف از تشکیل شبکهٔ پیام، افزایش و ارتقای سطح آگاهی عمومی از طریق ارائه اخبار، اطلاعات و نیازمندی های عمومی بود. [ ۵] از ۲۵ آذر ۱۳۹۴ سیستم پیام نمای تلویزیون به حالت تعلیق درآمد و اطلاعات آن به روزرسانی نشد. این موضوع گمانه زنی دربارهٔ تعطیلی پیام نما را افزایش داد. [ ۶]
در صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران تاکنون شبکه های دو، سه، پنج، قرآن و پویا از این سامانه استفاده کرده اند اما در حال حاضر هیچ شبکه تلویزیونی ایران از این سامانه استفاده نمی کند و تله تکست شبکه های ذکر شده نیز از دسترس خارج شده اند و فعالیتی ندارند.