چامه سرا


مترادف چامه سرا: شاعر، آوازخوان، چامه گو، چامه زن، سرودخوان، قصیده گو، نغمه خوان، نغمه سرا، غزل خوان، قصیده سرا، ترانه سرا، چکامه سرا

لغت نامه دهخدا

چامه سرا. [ م َ / م ِ س َ ] ( نف مرکب )شاعر. منظومه ساز. چامه گوی. چکامه سرا. سراینده سخن منظوم. آنکه شعر سراید و سخن موزون و مقفی گوید. سخن سرا. قافیه سنج. تصنیف ساز. || آوازخوان. کسی که شعری را با آواز بخواند. آنکه غزل یا تصنیف را در دستگاه موسیقی بخواند. و رجوع به چامه سرای شود.

فرهنگ فارسی

شاعر . منظومه ساز . چامه گوی . چکامه سرایند. سخن منظوم . آنکه شعر سراید و سخن موزون و مقفی گوید .

فرهنگ معین

( ~. سَ ) (ص فا. ) ۱ - آوازخوان . ۲ - شاعر، تصنیف ساز.

فرهنگ عمید

۱. شاعر.
۲. آوازخوان که شعری را با آواز بخواند.

پیشنهاد کاربران

بپرس