کاروند

کاْروَنْد
کتابی به زبان فارسی میانه، مشتمل بر قواعد فن بلاغت، از مؤلفی ناشناس. نسخه ای از آن در دست نیست. در کتاب های عربی قرون نخستین دورۀ اسلامی اشارات بسیاری به تبحرّ ایرانیان، به ویژه مردم پارس، در فن بلاغت و کتاب های گوناگون آنان در این باره نظیر عهد انوشروان و خدای نامه شده است. جاحظ در البیان و التبیین می نویسد که کتاب کارْوَند نمونه هایی از سخنان بلیغ را دربرداشته است و کسی که سودای دستیابی به کمال بلاغت در سر می پرورد و بر آن است که کلمات نادر و غریب را بشناسد و در علم زبان مهارت پیدا کند، ناگزیر است که این کتاب را بخواند.