کورکور دم قیچی ( نام علمی: Chelictinia riocourii ) ، همچنین به عنوان کورکور دم پرستویی آفریقایی یا کورکور دم چنگالی شناخته می شود، یک گونه پرنده ای شکاری ازیک سرده تک نمونه ( نام علمی: Chelictinia ) در خانواده بازان است. [ ۲] در نواحی استوایی شمالی آفریقا گسترده است.
این گونه در سال ۱۸۲۱ برای اثری از کونراد یاکوب تمینک به تصویر کشیده شد و در سال ۱۸۲۲ توسط Louis Vieillot توصیف شد. این کورکور با کورکورهای بال سیاه ( Elanus ) یا بادبادک بزرگتر آمریکایی دم پرستویی گروه بندی شده بود. در سال ۱۸۴۳ رنه لسون آن را به یک سرده جداگانه به نام Chelictinia اختصاص داد.
نام سردهٔ Chelictinia احتمالاً از واژهٔ یونانی χελιδών یا χελιδονι ( chelidon ) ، به معنی پرستو با ικτινοσ ( iktinos ) ، به معنی کورکور ( بادبادک ) گرفته شده است. لقب خاص riocourii به افتخار کنت ریوکور، آنتوان فرانسوا دو بوآ ( Antoine François du Bois ) «نخستین رئیس جمهور دربار سلطنتی نانسی و صاحب مجموعه ای زیبا از پرندگان» می پردازد. [ ۳] با این حال، برخی منابع به پسر او، آنتوان نیکولا فرانسوا، که معاصر ویلو بود، اشاره می کنند. [ ۴]
کورکور دم پرستویی یک بادبادک کوچک و باریک خاکستری و سفید با نوک نسبتاً ضعیف، سر پهن، بال های نوک تیز بلند و دمی عمیقاً چنگال دار است. بالغان عموماً در بالا خاکستری کم رنگ و در پایین سفید، با پیشانی سفید و لکه های سیاه در اطراف چشم هستند. در هنگام پرواز، پرهای پرواز مایل به خاکستری تیره با لبه های زیرین بال درونی تضاد دارند، همچنین یک نوار مشکی آشکار در سراسر مچ دست وجود دارد. جوجه ها در قسمت پشت تیره تر هستند با لبه های حنایی تا پرها و در زیر آن کرم تر هستند. این پرنده پروازی مانند پرستودریایی و به طور متناوب شبیه یک دلیجه در با درجا بال زنی می کند. چشمان قرمز بالغان نیز از ویژگی های متمایز است.
این گونه در ساوانای خشک منطقه ساحل آفریقا زندگی می کند و عمدتاً در نواری بین ۸ تا ۱۵ درجه شمالی که از سنگال در ساحل غربی تا سودان در شرق امتداد دارد، وجود دارد. در اتیوپی و کنیا نیز جمعیت های زادآور هستند. [ ۵] "
این پرنده در بسیاری از کشورها، از جمله: بنین، بورکینافاسو، کامرون، جمهوری آفریقای مرکزی، چاد، ساحل عاج، جیبوتی، اریتره، اتیوپی، گامبیا، غنا، کنیا، لیبریا، مالی، موریتانی، نیجر، نیجریه، سنگال، سومالی، سودان، توگو، اوگاندا و همچنین در یمن یافت می شود. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین گونه در سال ۱۸۲۱ برای اثری از کونراد یاکوب تمینک به تصویر کشیده شد و در سال ۱۸۲۲ توسط Louis Vieillot توصیف شد. این کورکور با کورکورهای بال سیاه ( Elanus ) یا بادبادک بزرگتر آمریکایی دم پرستویی گروه بندی شده بود. در سال ۱۸۴۳ رنه لسون آن را به یک سرده جداگانه به نام Chelictinia اختصاص داد.
نام سردهٔ Chelictinia احتمالاً از واژهٔ یونانی χελιδών یا χελιδονι ( chelidon ) ، به معنی پرستو با ικτινοσ ( iktinos ) ، به معنی کورکور ( بادبادک ) گرفته شده است. لقب خاص riocourii به افتخار کنت ریوکور، آنتوان فرانسوا دو بوآ ( Antoine François du Bois ) «نخستین رئیس جمهور دربار سلطنتی نانسی و صاحب مجموعه ای زیبا از پرندگان» می پردازد. [ ۳] با این حال، برخی منابع به پسر او، آنتوان نیکولا فرانسوا، که معاصر ویلو بود، اشاره می کنند. [ ۴]
کورکور دم پرستویی یک بادبادک کوچک و باریک خاکستری و سفید با نوک نسبتاً ضعیف، سر پهن، بال های نوک تیز بلند و دمی عمیقاً چنگال دار است. بالغان عموماً در بالا خاکستری کم رنگ و در پایین سفید، با پیشانی سفید و لکه های سیاه در اطراف چشم هستند. در هنگام پرواز، پرهای پرواز مایل به خاکستری تیره با لبه های زیرین بال درونی تضاد دارند، همچنین یک نوار مشکی آشکار در سراسر مچ دست وجود دارد. جوجه ها در قسمت پشت تیره تر هستند با لبه های حنایی تا پرها و در زیر آن کرم تر هستند. این پرنده پروازی مانند پرستودریایی و به طور متناوب شبیه یک دلیجه در با درجا بال زنی می کند. چشمان قرمز بالغان نیز از ویژگی های متمایز است.
این گونه در ساوانای خشک منطقه ساحل آفریقا زندگی می کند و عمدتاً در نواری بین ۸ تا ۱۵ درجه شمالی که از سنگال در ساحل غربی تا سودان در شرق امتداد دارد، وجود دارد. در اتیوپی و کنیا نیز جمعیت های زادآور هستند. [ ۵] "
این پرنده در بسیاری از کشورها، از جمله: بنین، بورکینافاسو، کامرون، جمهوری آفریقای مرکزی، چاد، ساحل عاج، جیبوتی، اریتره، اتیوپی، گامبیا، غنا، کنیا، لیبریا، مالی، موریتانی، نیجر، نیجریه، سنگال، سومالی، سودان، توگو، اوگاندا و همچنین در یمن یافت می شود. [ ۵]
wiki: کورکور دم قیچی